Яхмас I
Яхмас I (або Яхмес, Ахмас, Амасіс І (старажытнаегіпецкі — «Народжаны месяцам») — егіпецкі фараон каля 1580—1559 гг. да н.э., заснавальнік XVIII дынастыі. Уступіў на пасад малалетнім пасля забойства свайго папярэдніка Секененра ў бітве з гіксосамі. Яхмас I канчаткова выгнаў гіксасаў з Егіпту, замацаваў сваё панаванне ў паўднёвай Палесціне. У выніку здзейсненных ім 3 паходаў у Паўночную Нубію была адноўлена ўлада Егіпту над гэтай тэрыторыяй. Час кіравання Яхмаса I у гістарыяграфіі прынята лічыць пачаткам перыяду Новага царства ў гісторыі Старажытнага Егіпту.
| Яхмас I | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | суверэн |
| Дата нараджэння | каля 1560 да н.э. |
| Дата смерці | каля 1525 да н.э. |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Таа II Секененра[d] |
| Маці | Яххатэп |
| Жонка | Ahmose-Nefertari[d], Ahmose-Sitkamose[d] і Ahmose-Henuttamehu[d] |
| Дзеці | Яхмас-Мерытамон[d], Мутнафрэт[d], Аменхатэп I, Ahhotep II[d], Siamun[d], Ahmose-ankh[d], Ramose[d] і Ahmose-Sitamun[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гл. таксамаПравіць
РадаводПравіць
XVIII дынастыя
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Säve-Söderbergh, T. Ägypten und Nubien. — Lund, 1941.
- Жизнеописание начальника гребцов Яхмоса // Хрестоматия по истории Древнего Востока / Под редакцией В. В. Струве, Д. Г. Редера. — М., 1963. — С. 81 — 83.