Капялюш дасягае да 12 см у дыяметры. У раннім узросце ён паўсферычны з загнутым унутр краем, звычайна з невялікім грудком пасярэдзіне, а ў старэйшым — дугападобна выгнуты або плоскі, часам з загнутым краем і хвалістымі складкамі. Скурка ў сырое надвор’е слізістая вохрыста-аліўкавага, жоўта-карычневага, вохрыста-карычнага колеру, у сухое надвор’е злёгку блішчыць і пераходзіць у саламяна-жоўты колер. Ножка адносна доўгая (да 10 см), цыліндрычная, тонкая, з тоўстым павуцінневым покрывам, у вільготных умовах глейкая. Пад капялюшыкам яна бялёсага колеру, а ніжэй размяшчаюцца буйныя светла-карычневыя лускавінкі. Мякаць тонкая, ад бялёсага да крэмавага колеру, не мае характэрнага смаку і паху. Хоць адзінага меркавання адносна прыдатнасці гэтага грыба да ўжывання няма, большасць грыбнікоў лічаць яго неядомым[1].
Асяроддзе пражывання
правіць
Адносна часта сустракаецца ў жніўні — кастрычніку, расце адзінкава ці невялікімі групамі ў лісцевых лясах, часцей за ўсё пад асінамі і дубамі.
Зноскі
