Сяргей Юльевіч Ліпшыц

(Пасля перасылкі з Lipsch.)

Сяргей Юльевіч Ліпшыц (першапачаткова Сяргей Юдзелевіч; 17 (30) кастрычніка 1905, Вільна, Віленская губерня — 15 студзеня 1983[2], Ленінград) — савецкі батанік-сістэматык, гісторык навукі, бібліёграф. Складальнік біёграфа-бібліяграфічнага слоўніка «Рускія батанікі» (выйшла 5 тамоў з 10-ці запланаваных).

Сяргей Юльевіч Ліпшыц
Дата нараджэння 17 (30) кастрычніка 1905 ці 30 кастрычніка 1905(1905-10-30)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 15 студзеня 1983(1983-01-15)[1] (77 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці батанік
Навуковая сфера батаніка
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат біялагічных навук
Альма-матар
Узнагароды
Ордэн «Знак Пашаны»
Сістэматык жывой прыроды

Біяграфія

правіць

Нарадзіліся ў яўрэйскай сям’і з Росі. Яго бацька Юдэль Шаевіч (Юльян Ісаевіч) Ліпшыц займаўся камерцыяй, маці Хана Кадзішаўна Корман была хатняй гаспадыняй, а дзед — Шая-Давыд Пейсахавіч Ліпшыц жыў з жонкай Хаей-Фейгл у Гродне і быў прамыслоўцам. У яго былі старэйшыя сёстры Яўгенія (1896) і Надзея (1902). Яшчэ да Кастрычніцкай рэвалюцыі сям’я пераехала на жыхарства ў горад Маскву. Стрыечны брат С. Л. Ліпшыца — Жак Ліпшыц (1891—1973), які ў 1905 годзе выехаў у Францыю, стаў вядомым скульптарам[3].

У 1926 годзе скончыў біялагічнае аддзяленне 1-га Маскоўскага ўніверсітэта.

1928—1929 гады — старшы батанік Наркамзема Казахстана;

1930—1935 гады — старшы вучоны спецыяліст, загадчык аддзела, намеснік дырэктара Усесаюзнага навукова-даследчага інстытута каучуку і гутаперчы.

1935—1936 гады — начальнік глебава-батанічнага атрада Камчацкай комплекснай экспедыцыі АН СССР.

1937—1952 гады — вучоны сакратар Маскоўскага таварыства выпрабавальнікаў прыроды.

1942—1945 гады — намеснік галоўнага рэдактара «Батанічнага часопіса СССР».

1953—1983 гады — старшы навуковы супрацоўнік аддзела сістэматыкі і батанічнай геаграфіі Батанічнага інстытута АН СССР.

1958—1983 гады — куратар сектара гербарыя Батанічнага інстытута АН СССР.

Навуковая дзейнасць

правіць

Член Усесаюзнага Батанічнага таварыства з 1943 года.

За працоўныя дасягненні ў 1945 годзе ўзнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны».

Зноскі

Літаратура

правіць