Кірылічны алфавіт
Кірыліца
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е (Ѐ) Ё Є Ж З
Ѕ И (Ѝ) І Ї Й Ј
К Л Љ М Н Њ О
П Р С Т Ћ Ќ У
Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш
Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
Гістарычныя літары
(Ҁ) (Ѹ) Ѡ (Ѿ) (Ѻ) Ѣ
Ѥ ІѢ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ
Ѯ Ѱ Ѳ Ѵ (Ѷ) Ын
Літары неславянскіх моў
Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ӷ
Ҕ Ӗ Ҽ Ҿ Ӂ Җ Ӝ
Ҙ Ӟ Ӡ Ӥ Ӣ Ӏ Ҋ
Қ Ҟ Ҡ Ӄ Ҝ Ԟ Ӆ
Ӎ Ҥ Ң Ӊ Ӈ Ӧ Ө
Ӫ Ҩ Ҧ Ҏ Ҫ Ҭ Ӳ
Ӱ Ӯ Ү Ұ Ҳ Һ Ҵ
Ӵ Ҷ Ӌ Ҹ Ӹ Ҍ Ӭ
Заўвага. Знакі у дужках
не маюць статусу
(самастойных) літар.

Ӹ, ӹ (Ы з умлаутам) — літара пашыранай кірыліцы[1]. Выкарыстоўваецца ў пісьменнасці горнамарыйскай мовы, дзе прысутнічае з 1929 года і з’яўляецца 33-й літарай алфавіта, і паўночна-заходняй марыйскай мовы, дзе прысутнічае з 1995 года і называецца «Ы кароткае». У абодвух алфавітах абазначае гук [ɯ] — неагублены галосны задняга рада верхняга ўздыму.

Ӹ
Ӹӹ
Ӵ ӵ Ӷ ӷ Ӹ ӹ Ӻ ӻ Ӽ
ӵ Ӷ ӷ Ӹ ӹ Ӻ ӻ Ӽ ӽ

Характарыстыкі


Юнікод

Ӹ: U+04F8
ӹ: U+04F9

HTML-код

Ӹ‎: Ӹ ці Ӹ
ӹ‎: ӹ ці ӹ

UTF-16

Ӹ‎: 0x4F8
ӹ‎: 0x4F9

URL-код

Ӹ: %D3%B8
ӹ: %D3%B9

Крыніцы правіць

Спасылкі правіць