Ёнішкіс
Ёнішкіс (літ.: Joniškis, беларуская назва — Яні́шкі[2]) — горад у паўночнай Літве, за 14 км ад мяжы з Латвіяй. Адміністрацыйны цэнтр Ёнішкскага раёна Шаўляйскага павета. Янішкі адносяцца да этнаграфічнага рэгіёну Аўкштота.
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Гісторыя
правіцьУ гістарычных крыніцах паселішча ўпершыню згадваецца ў 1526 годзе, калі віленскі біскуп Ян, загадаў пабудаваць у адным з паселішчаў аўкштоцкіх паганцаў касцёл і ўтварыць прыход. Ад імя біскупа і пайшла назва паселішча. Вялікі князь Жыгімонт Ваза 4 ліпеня 1616 года дараваў Янішкам магдэбургскае права і герб.
Пасля падзелаў Рэчы Паспалітай Янішкі трапілі ў склад Расійскай імперыі. У сярэдзіне ХІХ стагоддзя праз горад прайшла шаша Рыга — Тыльзіт.
У Янішках да Другой сусветнай вайны жыло шмат яўрэяў. Дзейнічала яўрэйская школа і тры сінагогі. Большасць яўрэяў была забітая ў час вайны.
З 1950 года Ёнішкіс стаў раённым цэнтрам.
Насельніцтва
правіць
|
Гарады-пабрацімы
правіцьКрыніцы
правіць- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у Resident population by city / town at the beginning of the year — State Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 12 лютага 2023.
- ↑ ЭнцВКЛ 2005, с. 28.
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р http://pop-stat.mashke.org/lithuania-cities.htm
- ↑ State Data Agency of Lithuania Праверана 18 лютага 2018.
- ↑ а б в Resident population by city / town at the beginning of the year — State Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 19 чэрвеня 2022.
Літаратура
правіць- Яўген Анішчанка. Вялікае Княства Літоўскае ў сярэдзіне XVIII ст. (карта) // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 28—29. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Янишки. Географическо-статистический словарь Российской Империи, T. 5 (Таарджалъ — Яя). СПб, 1885, C. 961
- Janiszki (12), mko pow. szawelski // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy (польск.). — Warszawa, 1882. — S. 405.
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ёнішкіс