Івонцавічы (Вілейскі раён)

Івонцавічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Вілейскі
Сельсавет	Куранецкі
Каардынаты	54°31′26″ пн. ш. 26°58′35″ у. д.HGЯO
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1771
Паштовыя індэксы	222445
Аўтамабільны код	5

Іво́нцавічы^[1] (трансліт.: Ivoncavičy, руск.: Ивонцевичи) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Куранецкага сельсавета.

Геаграфія правіць

Знаходзіцца за 7 км на поўнач ад Вілейкі, за 1,5 км ад чыгуначнай станцыі Куранец, за 110 км ад Мінска, на аўтадарозе Вілейка — Докшыцы.

Гісторыя правіць

У XVIII стагоддзі вёска ў Вілейскім старостве Ашмянскага павета Вялікага Княства Літоўскага. У 1765 годзе ў складзе маёнтка Куранец, 15 двароў, уласнасць С. Саванеўскай.

Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у Расійскай імперыі. У 1800 годзе ў складзе Вілейскага павета Мінскай губерні, шляхецкая ўласнасць. У 1853 годзе фальварак у Вілейскім павеце Віленскай губерні. У пачатку XX стагоддзя вёска ў Куранецкай воласці таго ж павета і губерні, 148 жыхароў, 197 дзесяцін зямлі.

З 1921 года вёска ў складзе Польскай Рэспублікі, належала да Віленскага ваяводства, Вілейскага павета, гміны Куранец^[2].

З лістапада 1939 года ў БССР. З 15 студзеня 1940 года ў Куранецкім раёне Вілейскай вобласці. З 12 кастрычніка 1940 года ў Куранецкім сельсавеце, быў млын. З 25 чэрвеня 1941 года да 3 ліпеня 1944 года акупіравана нацыстамі. У 1944 годзе часткова спалена, былі загублены 34 жыхары. З 20 верасня 1944 года ў Куранецкім, з 5 ліпеня 1946 года ў Вілейскім раёнах Маладзечанскай вобласці. 20 студзеня 1960 года ў Мінскай вобласці. З 1968 года землі ў саўгасе «Вілейскі».

Насельніцтва правіць

1800 год — 11 двароў, 46 жыхароў.
1866 год — 125 жыхароў, 10 двароў^[3].
1921 год — 174 жыхары, 29 двароў^[4].
1931 год — 186 жыхароў, 33 двары^[2].
1960 год — 147 жыхароў.
1988 год — 80 жыхароў, 37 двароў.
2008 год — 134 жыхары.

Зноскі правіць

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ ^а ^б Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom III - wynik wyszukiwania - DIR (нявызн.). dir.icm.edu.pl. Праверана 18 верасня 2023.
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 88.

Літаратура правіць

Iwancewicze, wieś, powiat wilejski // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy (польск.). — Warszawa, 1882. — S. 310.
Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 1 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2010. — 736 с.: іл. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0520-1.

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[Wykaz1938-2] а ^б Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60

[3] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom III - wynik wyszukiwania - DIR (нявызн.). dir.icm.edu.pl. Праверана 18 верасня 2023.

[skorowidz2-4] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 88.

[1]

[2]

[3]

[4]