Ізабела II
Ізабе́ла II (ісп.: Isabel II; 10 кастрычніка 1830, Мадрыд — 19 красавіка 1904, Парыж) — каралева Іспаніі ў 1833—1868 гадах, з 1837 года першы канстытуцыйны манарх краіны.
| Ізабела II | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ісп.: Isabel II | |||||||
 | |||||||
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg) | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Фердынанд VII | ||||||
| Пераемнік | Амадэй I, кароль Іспаніі | ||||||
|
|||||||
| Нараджэнне |
10 кастрычніка 1830[1][2][…] |
||||||
| Смерць |
9 красавіка 1904[1][3][2] (73 гады) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Іспанскія Бурбоны | ||||||
| Імя пры нараджэнні | ісп.: María Isabel Luisa de Borbón | ||||||
| Бацька | Фердынанд VII | ||||||
| Маці | Марыя Крысціна Бурбон-Сіцылійская[d] | ||||||
| Муж | Франсіска дэ Асіс Бурбон[5] | ||||||
| Дзеці | Infanta Isabella, Countess of Agrigento[d], Альфонса XII Прымірыцель, Infanta María de la Paz of Spain[d][6], Fernando, Prince of Asturias[d][7], Infante Francis of Assisi Leopold of Spain[d][7], Infanta María de la Concepción of Spain[d][7], María Cristina de Borbón y Borbón[d][7], Infanta María del Pilar of Spain[d][7] і Infanta Eulalia, Duchess of Galliera[d][7] | ||||||
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква | ||||||
| Дзейнасць | кіраўнік | ||||||
| Аўтограф |
 |
||||||
| Манаграма |
 |
||||||
| Узнагароды | |||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
БіяграфіяПравіць
Дачка Фердынанда VII і Марыі Крысціны Неапалітанскай. Уступіла на прастол з прычыны адмены яе бацькам салічнага закона. Членам рэгенцкага савета Фердынанд паставіў генерала Ахумада, які раней прыклаў нямала намаганняў для яго вяртання на прастол (пазней, за адданасць дынастыі, Ізабела даруе генералу тытул герцага). У першыя гады валадарання малалетняй каралевы (урад якой узначальвалі іспанскія лібералы, якія далі ў 1837 годзе краіне канстытуцыю) прастол аспрэчваў яе дзядзька Дон Карлас Старэйшы, які развязаў першую карлісцкую вайну.
Па распараджэнні Ізабелы ў Мадрыдзе пабудаваны Каралеўскі тэатр (Teatro Real) у 1850 годзе.
Зрынута ў 1868 годзе і пакінула краіну. У 1870 годзе ў эміграцыі адмовілася ад правоў на прастол на карысць сына, які стаў у 1874 годзе каралём як Альфонс XII. Падчас кіравання сына і ўнука працягвала жыць у Парыжы, дзе і памерла.
Сям’яПравіць
У 1846 годзе Ізабела выйшла замуж за свайго кузена інфанта Франсіска дэ Асіса Бурбона (1822—1902), сына Франсіска Іспанскага і Луізы Бурбон-Сіцылійскай. Выжылыя дзеці:
- Марыя Ізабела (1851—1931), прынцэса Астурыйская, жонка Гаэтана, графа Джыджэнта;
- Марыа Крысціна (1854—1897),
- Альфонса (1857—1885), кароль Іспаніі Альфонса XII 1874—1885;
- Марыя дэ Пілар (1861—1879),
- Марыя дэ ла Паза (1862—1946), жонка Лудвіга Фердынанда Баварскага;
- Эулаліа (1864—1958), жонка інфанта Антоніа Арлеанскага.
Зноскі
- ↑ а б Isabella II // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г Isabel II // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Lundy D. R. Isabel II, Reina de España // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #119560119 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 24 чэрвеня 2015.
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Union List of Artist Names — 2016. Праверана 22 мая 2021.
- ↑ а б в г д е Lundy D. R. The Peerage
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ізабела II
