Моманты выпадковай велічыні
Момант выпадковай велічыні — лікавая характарыстыка размеркавання выпадковай велічыні.
Азначэнне
правіцьМомантам парадку выпадковай велічыні адносна пункта завецца лік[1]
дзе — матэматычнае спадзяванне. Кажуць, што момант існуе, калі існуе матэматычнае спадзяванне ў правай частцы роўнасці. Інакш кажуць, што момант не існуе.
Калі момант завецца пачатковым, а пры — цэнтральным.
Абсалютным момантам завецца[2]
-м фактарыяльным момантам выпадковай велічыні называецца велічыня
калі матэматычнае спадзяванне ў правай частцы гэтай роўнасці існуе[3].
Для выпадковых вектараў існуе таксама паняцце змяшанага моманта. Велічыня завецца змяшаным пачатковым момантам, а — змяшаным цэнтральным момантам парадку [4].
Прыклады
правіцьМатэматычнае спадзяванне
правіцьПершы пачатковы момант ёсць матэматычным спадзяваннем выпадковай велічыні.
Дысперсія
правіцьДругі цэнтральны момант завецца дысперсіяй выпадковай велічыні
Дысперсія — мінімальнае значэнне моманту другога парадку якое дасягаецца ў пункце [5].
Моманты другога парадку запісваюцца праз дысперсію як
Уласцівасці
правіць- Калі існуе момант -га парадку, то існуюць і ўсе моманты ніжэйшых парадкаў [2].
- У сілу лінейнасці матэматычнага спадзявання цэнтральныя моманты можна запісаць праз пачатковыя, і наадварот[6]. Напрыклад:
- дзе — цэнтральны момант, а — пачатковы момант парадку .
Крыніцы
правіць- ↑ Звяровіч 2013, с. 128
- ↑ а б Звяровіч 2013, с. 130
- ↑ Крамер 1975, с. 196-197, 284
- ↑ Звяровіч 2013, с. 136
- ↑ Звяровіч 2013, с. 128-129.
- ↑ Звяровіч 2013, с. 129
Літаратура
правіць- Звяровіч Э. І., Радына А. Я. Элементы тэорыі імавернасцей. — Мінск: Беларусь, 2013. — ISBN 978-985-01-1043-5.
- Г. Крамер. Математические методы статистики. — 2-е изд. — М.: Мир, 1975. — С. 196-197, 284. — 648 с.