Адам Стафан Сапега
Адам Стафан САПЕГА (14 мая 1867, г. Красічын, Польшча — 23 ліпеня 1951) — прадстаўнік роду Сапегаў, сын Адама Сапегі. Вучыўся ў Вене, Інсбруку. 3 1911 біскуп кракаўскі. У 1918—1919 адзін са стваральнікаў адзінай касцёльнай арганізацыі ў Польшчы. 3 1925 мітрапаліт кракаўскі, з 1926 архібіскуп мітрапаліт. Утварыў свецкую арганізацыю католікаў «Акцыя каталіцка» і касцёльную дабрачынную арганізацыю «Карытас». У час 2-й сусветнай вайны звязаны з падпольным рухам. 3 1946 кардынал.
| Адам Стафан Сапега | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| польск.: Adam Stefan Sapieha | ||||||
.jpg) | ||||||
 | ||||||
|
||||||
| з 1911 | ||||||
| Адукацыя | ||||||
| Прафесія | ксёндз, багаслоў, палітык | |||||
| Нараджэнне |
14 мая 1867[1][2][3] |
|||||
| Смерць |
23 ліпеня 1951[1][5][3] (84 гады) |
|||||
| Пахаванне | ||||||
| Дынастыя | Сапегі | |||||
| Бацька | Адам Станіслаў Сапега[d] | |||||
| Маці | Ядвіга Сангушка[d] | |||||
| Кардынал з | 1946 | |||||
| Узнагароды |
|
|||||
 Выявы на Вікісховішчы | ||||||
 Цытаты ў Вікіцытатніку | ||||||
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #119485656 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 27 красавіка 2014.
- ↑ Prinz Adam Stefan Kardinal Sapieha // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Lundy D. R. Prince Adam Stefan Stanislaw Banfatiusz Jozef Sapieha-Kodenski // The Peerage — 717826 экз.
- ↑ 4,0 4,1 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #119485656 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 25 чэрвеня 2015.
- ↑ http://webdept.fiu.edu/~mirandas/bios1946.htm#Sapieha
- ↑ 6,0 6,1 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #119485656 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
- ↑ (unspecified title) Праверана 8 ліпеня 2019.
ЛітаратураПравіць
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, т 6. — Мн., 2001. С. 222—228.