Северо-Западная жизнь: Розніца паміж версіямі

'''«Паўночна-Заходняе жыццё»''' ({{lang-ru|Северо-Западная жизнь}}), газета, якая выходзіла ў [[Паўночна-Заходні край|Паўночна-Заходнім краі]] з [[1 студзеня]] [[1911]] па [[5 верасня]] [[1915]] (з [[1 студзеня]] па [[10 жніўня]] [[1911]] называлася '''«Беларускае жыццё»''' ({{lang-ru|Белорусская жизнь}})).

Газету заснаваў [[Лук'ян Міхайлавіч Саланевіч]], былы сельскі настаўнік Пружанскага ўезда Гродзенскай губерніі. Працуючы настаўнікам, ён пісаў нататкі і артыкулы ў розныя газеты края, і яго журналісцкая дзейнасць была заўважаная [[Пётр Аркадзевіч Сталыпін|Пятром Сталыпінам]] (тады  — губернатар Гродзенскай губерніі), які дапамог яму з пераездам у горад, дзе Лук'ян Міхайлавіч праз некаторы час заснаваў уласную газету.

Лук'ян Міхайлавіч быў бацькам вядомага мысляра [[Іван Лук'янавіч Саланевіч|Івана Саланевіча]], і менавіта ў яго газеце Саланевіч-малодшы публікаваў свае першыя артыкулы. Газета стаяла на пазіцыях манархізма, заходнерусізма, падзяляла погляды рускіх нацыяналістаў. Паводле ўспамін І.  Л.  Саланевіча, яму некалькі раз прыходзілася абараняць сваю друкарню ад яўбрэйскіх рэвалюцыянераў, прычым у адным выпадку дзела дайшло да стральбы<ref>http://www.russia-talk.com/sol-bio.htm</ref>.

Усяго выйшла каля 110 нумароў. Спачатку выходзіла ў [[Вільня|ВІльні]], з [[3 мая]] [[1912]]  — у [[Гродна]], з [[9 сакавіка]] [[1913]]  — у [[Мінск]]у.