Санта-Марыя-дэль-Ф’ёрэ: Розніца паміж версіямі

Сабор '''Санта-Марыя-дэль-Ф'ёрэ''' ({{lang-it|La Cattedrale di Santa Maria del Fiore}})  — кафедральны сабор у [[горад Фларэнцыя|Фларэнцыі]], самае знакамітае з архітэктурных збудаванняў фларэнтыйскага [[кватрачэнта]].

У архітэктурным плане вылучаецца [[купал]], створаны па праекце [[Філіпа Брунелескі]] і абліцоўка сцен з вонкавага боку паліхромнай [[мармур]]овымі панэлямі розных адценняў зялёнага (з Прата) і ружовага (з Марэмы) колераў з белай аблямоўкай (з Карара). Дуома (італ. Duomo), ён жа - — сабор Санта-Марыя-дэль-Ф'ёрэ (Santa Maria del Fiore) быў спраектаваны так, каб мог змясціць усё насельніцтва горада (на момант будаўніцтва - — 90 000 чалавек), г. зн. быў чымсьці накшталт велізарнай крытай [[плошча, архітэктура|плошчы]]. Чырвоны купал сабора, які стаў сімвалам Фларэнцыі, быццам узносіцца над усім горадам. Памеры сабора:

* даўжыня - — 153 метра

* шырыня ў трансэпце - — 90 метраў

Дуома ўзвялі на месцы старога кафедральнага сабора Санта-Рэпарата, які да канца XIII стагоддзя, паводле дакументаў таго часу, пачаў разбурацца, налічваючы 9 стагоддзяў свайго існавання. Тым больш храм стаў малы для горада ў перыяд хуткага росту насельніцтва. Таксама квітнеючая Фларэнцыя павінна была перасягнуць па велічы кафедральныя саборы сваіх тасканскіх супернікаў - — [[горад Сіена|Сіену]] і [[горад Піза|Пізу]], храмам большым у памеры і багацейшым па ўбранстве. У выніку Санта-Марыя-дэль-Ф'ёрэ стаў на момант завяршэння пабудовы ў [[1434]]  г. самым вялікім ва ўсёй Еўропе: у ім можа размясціцца 30 000 чалавек.

[[Выява:CampanileGiotto-01.jpg|thumb|left|185px|[[Званіца]] сабора Санта-Марыя-дэль-Ф'ёрэ  — т.зв. [[кампаніла Джота]].]]

Рашэнне аб будаўніцтве сабора на месцы старажытнай царквы Санта-Рэпарата (IV-VIV—V стагоддзя) было прынята ў [[1289]]  г. Заданне пабудаваць на месцы Санта-Рэпараты больш велічную царква атрымаў ад гільдыі мастацтваў дойлід Арнольфа ды Камбія.

Сабор з'яўляўся месцам пропаведзяў [[Саванарола]], а таксама ў саборы падчас змовы Паці ў 1478  г. быў здзейснены замах на [[Ларэнца Медычы]] і яго брата [[Джуліяна Медычы|Джуліяна]]. Арганізатарам замаху быў папа [[Сікст IV]]. У выніку нападу Джуліяна Медычы быў забіты, а Ларэнца выратаваўся ў адной з рызніц сабора.

У інтэр'еры сабора вылучаецца гадзіннік, створаныя Учэла ў [[1443]]  г. і які ідзе па гэты дзень. Стрэлка гэтага гадзінніка рухаецца супраць звычайнага кірунку (аналагічна гадзінніку на ратушы ў яўрэйскім квартале Прагі). На сценах сабора намаляваныя англійскі кандацьер Джон Хоквуд, італьянскі найміт Нікола ды Таленціна, Дантэ з «Боскай камедыяй». У саборы устаноўлены бюсты арганіста Антоніа Скварчалупі, філосафа Марсіліа Фічына, і Брунелескі. Варта адзначыць барэльеф, які паказвае Джота, які выкладвае мазаіку. Брунелескі і Джота пахаваныя на тэрыторыі сабора.