Елісей Лаўрышаўскі: Розніца паміж версіямі

'''Елісей Лаўрышаўскі''' (? — у ноч на [[23 кастрычніка]] каля 1250) — беларускі святы. Сын

Паводле Жыція, сын князя [[Транята|Траняты]], і займаў высокую пасаду пры двары князя [[Міндоўг]]а. Стаўшы хрысціянінам, ён пакінуў двор і адышоў у пустынь, дзе яго знайшоў нейкі праваслаўны манах, разам з якім Елісей заснаваў [[Лаўрышаўскі манастыр]]. Сярод ягобратоў братоўманастыра быў і князь [[Войшалк]].

Калі ў 1505 годзе татары спустошылі наваколлі [[Навагрудак|Навагрудка]], і наблізіліся да Лаўрышаўскага манастыра, Гасподзь явіў цуд праз свайго ўгодніка:то татарамім падалося, што манастырскі двор запоўнены адборнай конніцай, і яны адступілі. Гэта цуд, верагоднанапэўна, паслужыў падставай для кананізацыі прападобнага Елісея мітрапалітам Іосіфам Солтанам на саборы, які адбыўся ў Вільні(?) ў 1514 годзе.