|
'''Братоша (Братош, Братша) Кайлутавіч''' (упам. з 1370-х — да 1414) — набліжаны баярын [[Вітаўт]]а.
Родапачынальнік [[Род Зяновічаў|Зяновічаў]]. Паводле генеалагічнага падання [[16XVI ст.]], Зяновічы выводзілі сябе ад сербскага ці малдаўскага [[дэспат]]а, т.б. намесніка правінцыі, які з'ехаў у ВКЛ на службу да Вітаўта. [[Рымвідас Петраўскас]] лічыць, што паданне можа мець гістарычную аснову, бо імя Братоша і праўда было характэрна для сербаў, а княжацкае паходжанне тлумачыць знаходжанне Братошы сярод [[ВКЛ|вялікалітоўскай]] эліты. Праўда, імя Братоша не сустракаецца сярод сербскай арыстакратыі, толькі ў простанароддзі, а арыстакраты пры неабходнасці звычайна эмігравалі на Захад, у Венгрыю ці Венецыю.
У 1370-я гады быў радцам кн. [[Андрэй Полацкі|Андрэя Альгердавіча]], у т.л. 1370—1377<ref>Кузьмин А. В. Опыт комментария…</ref> годзе сведкам яго дарчай граматы на сяло Семянцова баярам Фёдару і Дзмітрыю, родапачынальнікам Корсакаў<ref>Кузьмин А. В. Опыт комментария…</ref>. У снежні 1388 года быўразам сведкамз прысягіпанам Мінігайлам і кн. Юрыем Кажушнам ездзіў у Маладзечна каб засведчыць прысягу кн. [[Дзмітрый Альгердавіч|Дзмітрыя Альгердавіча]] польскаму кар.каралю Уладзіславу Ягайле{{sfn|Лицкевич|2014|с=53.}}. Магчыма,У тым1388 жа-- часампачатку служыў1389 ужогода ездзіў разам з кн. Лугвену[[Альгімонт іГальшанскі|Альгімонтам]] тоесныпаслом '''Братушу''',кн. паслу[[Лугвен Альгердавіч|Лугвена Альгердавіча]] ў Ноўгарад Вялікі, які згадваецца ў Наўгародскім IV летапісе пад 1388 годам{{sfn|Лицкевич|2014|с=53.}}.
Потым,У відаць,1387-1392 служыўгодзе Скіргайле,сярод бо быў адным зіншых баяраў, якіяпаручыліся паручылісякн. Скіргайлу за Грыдку Канстанцінавіча{{sfn|Лицкевич|2014|с=53.}} і тады ж Братоша атрымлівае ад караля Ягайлы [[Глыбокае]]. Браў удзел у падрыхтоўцы і падпісанні Салінскага дагавора (1398){{sfn|Лицкевич|2014|с=53.}}. Пасля прыходу да ўлады вял.кн. Вітаўта, да 1404 года быў у яго радзе. У 1399 годзе па даручэнні вял.кн. Вітаўта суправаджаў пасланнікаў з Рыгі ў Полацк{{sfn|Лицкевич|2014|с=53.}}. Напэўна, тыму часамчасы вял.кн. Вітаўта уладанніўладанні Братошы перайшлі са складу Полацкай зямлі ў склад Віленскага ваяводства.
Не згадваецца ў ліку літоўскіх паноў, якія ў 1413 годзе прынялі польскія гербы ў Гарадле, што можа сведчыць пра праваслаўнае веравызнанне, але магчыма Братоша памёр да гэтага часу, бо ў 1414 годзе яго сын Зяновій атрымаў ад вял.кн. Вітаўта пацвярджэнне правоў на бацькоўскія маёнткі.
Валодаў [[Старая Мыш|Мышшу]], [[Паставы|Паставамі]] з вялікім абшарам ад р. Дзісны да мяжы тагачаснай Полацкай зямлі, а таксама Глыбокім. Меў сыноў Івашку і Зяновія (вядомыя з 1396).
Магчыма, служыў яшчэ вял.кн. [[Альгерд]]у і ездзіў яго паслом у Арду. Прынамсі ў Прастраннай рэдакцыі «Сказання абпра МамаевымМамаева пабоішчыпабоішча» наўгародскага паходжання, штояк паказана С. М. Азбелевым, згадваецца літоўскі пасол '''Барцяш''', чэх паходжаннем, які ездзіў напярэдадні Кулікоўскай бітвы ездзіў да Мамая і потым адгаворваў Альгерда ад саюзу з ім, за што Альгерд хацеў забіць Брацяша. На праўдзе ж Альгерд памёр у 1377 годзе, за некалькі гадоў да бітвы, алехоць і ённасамрэч падтрымліваў сувязі з Ардой.
{{зноскі}}
|
