Алесь Зайка: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
др →Біяграфія: дапаўненне |
||
Радок 4:
|партрэт =
|памер =
|апісанне =
|імя пры нараджэнні =
|род дзейнасці = краязнаўства, мовазнаўства
|дата нараджэння =
|месца нараджэння =
|дата смерці =
|месца смерці =
|бацька =
|маці =
Радок 27:
Усё жыццё збіраў фальклор, запісваў крылатыя словы, дыялекты, выслоўі, фатаграфаваў старыя будынкі, студні, клямкі, вокны. Зацікаўленні Алеся Зайкі ўключалі дыялекталогію, фразеалогію, парэміялогію, мікратапаніміку, фалькларыстыку і гісторыю паселішч.<ref name=":0" />
Укладальнік выданняў «Дыялектны слоўнік Косаўшчыны» (2011), «Населеныя пункты Івацэвіччыны» (2012), «Фразеалагічны слоўнік Косаўшчыны» (2013), «Прыказкі і прымаўкі, жарты і каламбуры, прыгаворкі і языкаломкі, вясельныя прымаўкі пры дзяльбе каравая, вітанні і зычэнні, ветлівыя і ласкавыя выразы, засцярогі і прысяганні, праклёны і адкляцці, жартоўныя праклёны і дражнілкі-кепікі, зневажанні і параўнанні, прыкметы народнага календара з Косаўшчыны» (2015). Аўтар кніг прозы «Дым з коміна» (2011), «Чысты чацвер» (2015).
Пахаваны на могілках у [[Бялавічы (Івацэвіцкі раён)|Бялавічах]].
Радок 34:
* Лаўрэат [[Мядовая прэмія|Мядовай прэміі]] (2011) за кнігу прозы «Дым з коміна».<ref name=":0" />
* Лаўрэат прэміі імя Тадэвуша Касцюшкі.
{{зноскі}}
| |||