Віцень: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др арф. |
→Вайна з Тэўтонскім ордэнам: вікіфікацыя |
||
Радок 48:
[[Файл:Witenes.PNG|міні|Уяўны партрэт князя Віценя (1709)]]
{{main|Вайна Тэўтонскага ордэна і ВКЛ}}
У княжанне Віценя галоўнай небяспекай Літвы быў [[Тэўтонскі ордэн]]. Пруска-літоўскія землі сталі галоўнай арэнай дзейнасці Ордэна пасля канечнага заняпаду крыжацкага руху на Блізкім Усходзе. Апраўданнем існавання Ордэна стала неабходнасць хрышчэння апошніх паганскіх народаў Еўропы
Упершыню ўспамінаецца пад 1291 годам, калі [[Будзівід]] паслаў Віценя з вялікім войскам супраць палякаў да Брэста-Куяўскага<ref>Simas Sužiedėlis, ed. (1970—1978). «Vytenis». Encyclopedia Lituanica VI. Boston, Massachusetts: Juozas Kapočius. pp. 221—222. LCC 74-114275</ref>. У 1294 годзе Віцень, ужо вялікі князь, ваяваў [[Ленчыцкая зямля|Ленчыцкую зямлю]] і задушыў паўстанне ў [[Жамойць|Жамойці]], дзе мясцовая знаць схілялася да саюзу з [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]]<ref name="БС"/>. У 1295 годзе напаў на [[Малая Польшча|Малую Польшчу]].
У 1311 годзе Віцень пацярпеў паразу ў [[Бітва пад Ваплаўкен, 1311|бітве пад Ваплаўкен]] паблізу замка {{нп3|
== Дыпламатычныя і гаспадарчыя дасягненні ==
|