Барыс Паўлавіч Позерн: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 1:
{{Асоба}}
'''Барыс Паўлавіч Позерн''' ([[7 ліпеня]] [[1882]]  — [[25 лютага]] [[1939]]; Псеўданімы: ''Западный'', ''Степан Злобин''<ref name="pskovskaya">[http://pskovmir.edapskov.ru/index.php?page=1&q=%D0%9F%D0%BE%D0%B7%D0%B5%D1%80%D0%BD&flag=1 Позерн Борис Павлович]. // Псковская энциклопедия. Главный редактор — А. И. Лобачёв, д. и. н. Псков, Псковское региональное общественное учреждение — издательство «Псковская энциклопедия», 2007.</ref>)  — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч, адзін з кіраўнікоў барацьбы за ўсталяванне савецкай улады. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|РСДРП]] з 1902 года. Уваходзіў у склад [[Тройка НКУС|асобай тройкі НКУС СССР]].
| сайт =
}}
'''Барыс Паўлавіч Позерн''' ([[7 ліпеня]] [[1882]] — [[25 лютага]] [[1939]]; Псеўданімы: ''Западный'', ''Степан Злобин''<ref name="pskovskaya">[http://pskovmir.edapskov.ru/index.php?page=1&q=%D0%9F%D0%BE%D0%B7%D0%B5%D1%80%D0%BD&flag=1 Позерн Борис Павлович]. // Псковская энциклопедия. Главный редактор — А. И. Лобачёв, д. и. н. Псков, Псковское региональное общественное учреждение — издательство «Псковская энциклопедия», 2007.</ref>) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч, адзін з кіраўнікоў барацьбы за ўсталяванне савецкай улады. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|РСДРП]] з 1902 года. Уваходзіў у склад [[Тройка НКУС|асобай тройкі НКУС СССР]].
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў [[Ніжні Ноўгарад|Ніжнім Ноўгарадзе]], па нацыянальнасці немец. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|РСДРП]] з 1902 года. У 1903-19171903—1917 гадах вёў партыйную работу у Ніжнім Ноўгарадзе, [[Самара|Самары]], [[Масква|Маскве]], [[Волагда|Волагдзе]], [[Мінск|Мінску]]у.
 
Пасля [[Лютаўская рэвалюцыя|Лютаўскай рэвалюцыі]] стаў першым старшынёй Мінскага савета. Дэлегат I Усерасійскага з'ездаз’езда Саветаў, член УЦВК. З ліпеня 1917 года  — член Пецярбургскага камітэта РСДРП(б), дэлегат IV з'ездаз’езда РСДРП. Напярэдадні [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|Кастрычніцкага паўстання]] накіраваны ЦК РСДРП(б) у [[Пскоў]], дзе знаходзіўся штаб [[Паўночны фронт (Першая сусветная вайна)|Паўночнага фронту]], пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі  — камісар штаба [[Паўночны фронт (Першая сусветная вайна)|Паўночнага фронту]]. У сакавіку-маі 1918  г.  — член Камісарыята па ваенных справах Петраградскай працоўнай камуны, з мая 1918 па май 1919  г.  — ваенны камісар Петраградскай камуны. У чэрвені 1918  г. выступаў, як М.  С.  Урыцкі і [[Адольф Абрамавіч Ёфэ|А.  А.  Ёфэ]], супраць смяротнага пакарання<ref>См.: ''Ратьковский И. С.'' [http://www.pseudology.org/Abel/PetroVchk1918_RedTerror.pdf Красный террор и деятельность ВЧК в 1918 году]. — СПб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та, 2006. — сС. 119.</ref>. З 6 верасня 1918  г. па 20 мая 1919  г.  — камісар [[Пецярбургская ваенная акруга|Петраградскага ваеннай акругі]]. У снежні 1918  г. прызначаны членам Ваеннага савета Балтыйскага флоту. З 5 чэрвеня па 1 жніўня 1919  г.  — член РВС Заходняга фронту, з 4 жніўня 1919  г. па 15 студзеня 1920  г.  — Усходняга фронту, з 3 лютага па 5 снежня 1920  г.  — член РВС 5-й арміі<ref>''С. З. Байкулова, к. и. н., Я. Ю. Матвеева.'' Руководители Санкт-Петербурга. — Санкт-Петербург : Нева ; Москва : ОЛМА-Пресс, 2003. — ISBN 5-7654-2114-8 ISBN 5-224-04128-7. — С. 429—431. — </ref>.
 
У 1921-1922 1921—1922 гг.  — старшыня Галоўнага ўпраўлення тэкстыльнай прамысловасці ВСНГ РСФСР. З 1922  г.  — на партыйнай працы. У 1926-1929 1926—1929 гг.  — Упаўнаважаны [[Народны камісарыят асветы РСФСР|Наркамасветы]] ў [[Санкт-Пецярбург|Ленінградзе]], рэктар Камуністычнага універсітэта ім. тав. Зіноўева. З 1925 года  — сакратар Ленінградскага губернскага камітэта (губкама), а затым абласнога камітэта (абкама) ВКП(б). У 1929-1933 1929—1933 гг.  — сакратар Ленінградскага абкама ВКП(б), затым загадчык аддзела культуры і прапаганды абкама. Член Цэнтральнай кантрольнай камісіі ВКП(б) (1923-19301923—1930). На XIII, XIV і XV з'ездахз’ездах партыі абіраўся членам ЦК, на XVI і XVII з'ездахз’ездах партыі  — кандыдатам у члены Цэнтральнага Камітэта ВКП(б)<ref name="pskovskaya">[http://pskovmir.edapskov.ru/index.php?page=1&q=%D0%9F%D0%BE%D0%B7%D0%B5%D1%80%D0%BD&flag=1 Позерн Борис Павлович]. // Псковская энциклопедия. Главный редактор — А. И. Лобачёв, д. и. н. Псков, Псковское региональное общественное учреждение — издательство «Псковская энциклопедия», 2007.</ref>. Кандыдат у члены [[Цэнтральны камітэт КПСС|ЦК ВКП(б)]] (з 1930 года).
 
У 1937-1938 1937—1938 гг.  — пракурор [[Ленінградская вобласць|Ленінградскай вобласці]]<ref name="pskovskaya">[http://pskovmir.edapskov.ru/index.php?page=1&q=%D0%9F%D0%BE%D0%B7%D0%B5%D1%80%D0%BD&flag=1 Позерн Борис Павлович]. // Псковская энциклопедия. Главный редактор — А. И. Лобачёв, д. и. н. Псков, Псковское региональное общественное учреждение — издательство «Псковская энциклопедия», 2007.</ref>. У Ленінградзе уваходзіў у склад абласной «[[Тройка НКУС|асобай тройкі]]», створанай загадам НКУС СССР ад 30.7.1937 №  00447<ref>[http://nkvd.memo.ru/index.php/%D0%94%D0%BE%D0%BA%D1%83%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%82:%D0%A1%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%B2%D1%8B_%D1%82%D1%80%D0%BE%D0%B5%D0%BA_%D0%B2_1937%E2%88%921938_%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D1%85 Составы троек в 1937−1938 годах // Сайт Nkvd.memo.ru]</ref>, у яе складзе падпісваў расстрэльныя спісы «ворагаў народа» ў Ленінградзе, такім чынам удзельнічаў у рэпрэсіях<ref>[http://www.alexanderyakovlev.org/almanah/inside/almanah-doc/1007240 Сталинский план по уничтожению народа: Подготовка и реализация приказа НКВД № 00447 «Об операции по репрессированию бывших кулаков, уголовников и других антисоветских элементов» // Архив Александра Н. Яковлева]</ref>.
 
9 ліпеня 1938 года Б.  А.  Позерн арыштаваны як «вораг народа», асуджаны да расстрэлу. Прысуд выкананы 25 лютага 1939  г. У 1957 годзе рэабілітаваны<ref name="pskovskaya">[http://pskovmir.edapskov.ru/index.php?page=1&q=%D0%9F%D0%BE%D0%B7%D0%B5%D1%80%D0%BD&flag=1 Позерн Борис Павлович]. // Псковская энциклопедия. Главный редактор — А. И. Лобачёв, д. и. н. Псков, Псковское региональное общественное учреждение — издательство «Псковская энциклопедия», 2007.</ref>.
 
== Сям'яСям’я ==
20 студзеня ([[2 лютага]]) 1908 года ў [[Волагда|Волагдзе]] ўзяў шлюб з ураджэнкай [[Тарту|Юр'еваЮр’ева]] Ларысай Генрыхаўнай Берэндс<ref>ГАВО. Ф.496. Оп.60. Д.9. Л.198об.</ref> (1882-19401882—1940). У шлюбе нарадзіўся сын Ігар (1909-19731909—1973).
 
== Сачыненні ==
* Коммунистическая партия и крестьянство. -- — Л.: Прибой, 1925
* Оппозиция на XV партконференции. -- — Л.: Прибой, 1927
* Как оппозиция «обороняет» СССР. -- — Л.: Прибой, 1928
* В ответ вредителям и интервентам усилим оборону СССР. -- — Л.: Прибой, 1931
 
{{зноскі}}