Лучана Павароці: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Спасылкі: вікіфікацыя з дапамогай AWB
афармленне
Радок 6:
|Шырыня = 280px
|Апісанне выявы =
|Дата нараджэння = 12.10.1935
|Дата смерці = 06.09.2007
|Месца нараджэння = {{Месца нараджэння|Модэна}}, [[Італія]]
|Месца смерці = {{Месца смерці|Модэна}}, Італія
|Гады актыўнасці = 1961—2004
|Прафесіі = {{оперны спявак|Італіі|XX стагоддзя}}
|Пеўчы голас = Лірычны тэнар
|Жанры =
Радок 26:
|Вікісховішча =
}}
'''Луча́на Паваро́ці'''<ref name=pr>Напісанне імя і прозвішча ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.11., Мн., 2000, С.463.</ref> ({{lang-it|Luciano Pavarotti}}; {{ДН|12|10|1935}} — {{ДС|6|9|2007}}) — знакаміты [[Італія|італьянскі]] {{оперны спявак|Італіі|XX стагоддзя}} ([[тэнар]]), адзін з самых вядомых спевакоў XX ст. як у [[опера|оперы]], так і ў іншых музычных жанрах.
 
== Біяграфічныя звесткі ==
Лучана Павароці нарадзіўся ў [[Італія|Італіі]] ў прыгарадзе [[Мадэна|Мадэны]] [[12 кастрычніка]] [[1935]] года ў сям'ісям’і Адэлі Вентуры, якая працавала на тытунёвай фабрыцы, і Фернанда Павароці, пекара і спевака. Нягледзячы на тое, што Лучана добра адгукаўся пра сваё дзяцінства, сям'ясям’я жыла бедна. Падчас [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] (у 1943 годзе) сям'ясям’я пакінула горад. Калі Лучана было 9 гадоў, ён пачаў спяваць у невялікім царкоўным хоры, у якім спяваў яго бацька.
 
Грунтоўна вучыцца спяваць Лучана Павароці пачаў у 1954 годзе, калі яму было 19 год. Дэбютаваў у [[29 красавіка]] [[1961]] года ў Муніцыпальным тэатры г. [[Рэджа-Эмілія]]. Неўзабаве Лучана ўжо выступаў у гэтай ролі ў оперным тэатры La Scala. У 1980-90-я г. набыў надзвычайную міжнародную вядомасць і папулярнасць, не толькі дзякуючы свайму высокаму майстэрству, але таксама і шырокаму распаўсюджанню кампакт-дыскаў, відэакасет, тэлезапісаў, удзелу ў праекце «Тры тэнары» (з [[П. Дамінга]] і [[Х. Карэрас]]ам).
 
== Творчасць ==
Радок 38:
Валодаў чыстым, гнуткім, роўным, эмацыйна-выразным голасам. Праславіўся ў італьянскіх операх (асабліва ў партыях Рудольфа з «Багемы», Герцага Мантуанскага з «Рыгалета», Марыё з «Тоскі», Манрыко з «Трубадура» і інш.
 
Выпусціў некалькі аўтабіяграфічных кніг, напр., «Павароці: Мая гісторыя» (1981) і «Павароці: Мой свет» (1995). З'яўляўсяЗ’яўляўся ініцыятарам супольных канцэртаў «Павароці і сябры» (у іх прымалі ўдзел М. Керы, Дзукеро, С. Дзіён, Э. Рамазоці, А. Бачэлі і інш.).
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* Культуралогія: Энцыкл. даведнік / Уклад. Э. Дубянецкі.  — Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6
 
== Спасылкі ==
Радок 51:
 
{{Бібліяінфармацыя}}
 
{{DEFAULTSORT:Павароці}}
[[Катэгорыя:Оперныя спевакі і спявачкі Італіі]]