Брэсцкі акадэмічны тэатр драмы імя Ленінскага камсамола Беларусі: Розніца паміж версіямі

|месцазнаходжанне= [[вуліца Леніна, (Брэст)|вул. Леніна]], д. 21, г. [[Брэст]]

10 кастрычніка 1944 г. адбылося творчае хрышчэнне тэатра. У аднапавярховым каменным будынку, размешчаным у двары тэатра, быў паказаны спектакль «Вечар старадаўніх вадэвіляў». У першай палове 1945 г. тэатр атрымаў назву: Дзяржаўны тэатр імя Ленінскага камсамола Беларусі. У 1945 г. было падрыхтавана яшчэ тры спектаклі: «Гульня кахання і выпадкаў» П. Марыво, «Кароль-алень» К. Гоццы, «{{нп3|Мяшчане, п'еса(п’еса)|Мяшчане|ru|Мещане (пьеса)}}» [[Максім Горкі|М. Горкага]]. Мастацкім кіраўніком новага тэатра быў прызначаны рэжысёр [[Мікалай Антонавіча Міцкевіч]].

Рэпертуарны план тэатра на 1946 г. складаўся з спектакляў «Вясна ў Маскве» В. Гусева, «Юнацтва бацькоў» {{нп3|Барыс Лявонцьевіч Гарбатаў|Б. Гарбатава|ru|Горбатов, Борис Леонтьевич}}), аднаўленне «{{нп3|Мяшчане, п'еса(п’еса)|Мяшчан|ru|Мещане (пьеса)}}» [[Максім Горкі|М. Горкага]] і канцэртнай праграмы. У трупе тэатра было ўсяго 22 чалавекі: [[Георгій Андрэевіч Волкаў|Г. Волкаў]], Ю. Уласаў, М. Вінаградаў, К. Айвазоўская, К. Катоўская, П. Рокатаў, І. Болатава, У. Говар-Бандарэнка, В. Мірская-Багданава, В. Мірскі, І. Фрэйдзін, [[Зінаіда Валянцінаўна Курдзянок|З. Курдзянок]], С. Гурыч і іншыя.

Летам 1948 г. тэатр выязджаў на гастролі ў Мінск, дзе былі паказаны спектаклі «{{нп5|Маладая гвардыя (раман)|Маладая гвардыя|ru|Молодая гвардия (роман)}}» [[А. Фадзееў|А. Фадзеева]], «Чужое дзіця» В. Шкваркіна, «Сын» В. Патапава і іншыя. Гастролі былі няўдалымі. Адной з прычын было тое, што за год у тэатры змянілася 6 рэжысёраў. У пачатку 1949 г. камітэт па справах мастацтваў пры Савеце Міністраў БССР вырашыў аб’яднаць Брэсцкі і МагілёўскiМагілёўскі драмтэатры ў адзін калектыў, які ўзначаліў А. Міронаў. У трупу Брэсцкага тэатра ўліліся артысты апошняга калектыву, выканаўцы з іншых тэатраў.

Тагачасны тэатр у Брэсце вызначала героіка-рамантычная тэматыка, якая прадстаўлялася пастаноўкамі па п’есах «{{нп5|Маладая гвардыя (раман)|Маладая гвардыя|ru|Молодая гвардия (роман)}}» Фадзеева, «Ірынка» Чорнага, «Як гартавалася сталь» Астроўскага, «[[Канстанцін Заслонаў (п’еса)|Канстанцін Заслонаў]]» Маўзона, «{{нп5|Авадзень (раман)|Авадзень|ru|Овод (роман)}}» Войніч і іншыя. Шырока ставілася класіка.

Пасля ХХXX з’езда КПСС ўу рэпертуары тэатра з’яўляюцца п’есы, у якіх акцёры імкнуліся асэнсаваць недалёкае гістарычнае мінулае. Да такіх можна аднесці п’есу У. Козела «Кветка шчасця». У гэты перыяд ставяць у тэатры спектаклі па творах [[Аляксей Мікалаевіч Арбузаў|А. Арбузава]], [[В. Розаў|В. Розава]], [[А. Галіч]]а, [[Я. Шварц]]а і іншых.

У 1970-я гады асноўнае месца ў рэпертуары тэатра займала сучасная савецкая драматургія. Былі пастаўлены спектаклі [[Г. Капралаў|Г. Капралава]] і [[С. Туманаў|С. Туманава]] «Трэцяя варта», [[Л. Малюгін]]а «[[Старыя сябры (п’еса)|Старыя сябры]]», [[Барыс Львовіч Васільеў|Б. Васільева]] «А зоры тут ціхія», [[В. Шаўрын]]а «Мае знаёмыя», [[А. Макаёнак|А. Макаёнка]] «Трыбунал», [[Э. Брагінскі|Э. Брагінскага]] і [[Э. Разанаў|Э. Разанава]] «Таварышы на службе».