Дзікае паляванне: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→У культуры: Больш не распазнаецца як некатэгарызаваны артыкул, removed: {{Няма катэгорый}} using AWB |
інтэрвікі, ілюстрацыя |
||
Радок 1:
[[Выява:Åsgårdsreien.jpg|thumb|right|300px|[[Петэр Мікалай Арба]]. Дзікае паляванне Одзіна. [[1872]]]]
Аснова міфу паўсюль амаль аднолькавая: фантастычны гурт паляўнічых з адпаведным рыштункам (на конях, і з сабакамі; часам на чорных конях і з чорнымі сабакамі і г.д.) праносіцца імклівай [[пагоня]]й па небе.
Радок 5 ⟶ 6:
З'яўленне Дзікага Палявання лічылася азнакаю будучых няшчасцяў ды наступстваў. Смяротных, якія апынуліся на шляху Палявання, выкрадалі ды пераносілі у свет памерлых.
У народнай германскай міфалогіі Дзікае Паляванне ёсць гуртам злых духаў ды прывідаў, што ляцяць у небе ў часы зімовых бураў (ад [[Раство|Раства]] да [[Багаяўленне|Багаяўлення]]) у суправаджэнні ганчакоў. Небяспечна для людзей, пераважна на ростанях, перакрыжаваннях дарог. Правадыра Дзікага Палявання
Іншым тлумачэннем было тое, што тыя душы
== У культуры ==
У еўрапейскай мастацкай літаратуры неаднаразова выкарыстоўваўся вобраз Дзікага Палявання, звычайна як злой сілы, але часам і як сілы, якая не на баку Зла, ані Дабра, а толькі самавольная.
У беларускай літаратуры вобраз Дзікага Палявання выкарыстаў [[У. Караткевіч]] у рамане
{{ізаляваны артыкул}}
Радок 18 ⟶ 19:
[[Катэгорыя:Скандынаўская міфалогія]]
[[Катэгорыя:Германская міфалогія]]
[[ru:Дикая охота]]
|