Адольф-Вільям Бугеро

Адо́льф-Вілья́м Бугеро́ (фр.: Adolphe-William Bouguereau; 30 лістапада 1825, Ла-Рашэль, Францыя — 19 жніўня 1905, Ла-Рашэль, Францыя) — французскі жывапісец майстар акадэмічнага жывапісу, найбуйнейшы прадстаўнік салоннага акадэмізму, аўтар карцін на гістарычныя, міфалагічныя, біблейскія і алегарычныя сюжэты, выконваў насценныя роспісы і партрэты.

Адольф-Вільям Бугеро
Adolphe-William Bouguereau
Аўтапартрэт (1879)
Імя пры нараджэнні	фр.: Adolphe Williams Bouguereau
Дата нараджэння	30 лістапада 1825(1825-11-30)[…]
Месца нараджэння	Ла-Рашэль, акруга Ла-Рашэль[d], дэпартамент Прыморская Шаранта, рэгіён Пуату — Шаранта, Францыя
Дата смерці	19 жніўня 1905(1905-08-19)[…] (79 гадоў)
Месца смерці	Ла-Рашэль, акруга Ла-Рашэль[d], дэпартамент Прыморская Шаранта, рэгіён Пуату — Шаранта, Францыя[…]
Месца пахавання	могілкі Манпарнас
Грамадзянства	Францыя
Жонка	Marie-Nelly Monchablon[d] і Elizabeth Jane Gardner[d]
Дзеці	Henriette Vincens[d], Georges Bouguereau[d], Jeanne Bouguereau[d], Paul Bouguereau[d] і Maurice Bouguereau[d]
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў
Жанр	партрэт, жывапіс фігуры чалавека[d] і міфалагічны жывапіс[d]
Вучоба	Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў (1850) Французская акадэмія ў Рыме (1853)
Мастацкі кірунак	акадэмізм
Заступнікі	Поль Дзюран-Руэль[d]
Уплыў	Франсуа Эдуар Піко[d]
Уплыў на	Pierre Auguste Cot[d], Emilie Desjeux[d], Elizabeth Jane Gardner[d], Raphaël Collin[d], Léon Bazille Perrault[d], Paul Émile Chabas[d], Maurice Chabas[d], Clémentine Hélène Dufau[d], François-Alfred Delobbe[d], Lucien Simon[d], Gabriel Guérin[d], Henri Beau[d], Henri Biva[d], Louis-Marie Désiré-Lucas[d], Lajos Márk[d], Théophile Deyrolle[d], Émile-René Ménard[d], Émile Jourdan[d], Émile Vernon[d], Étienne Azambre[d], Charles-Amable Lenoir[d], William Barbotin[d], John St Helier Lander[d], Jean de Francqueville[d], Georges Meunier[d], Jules Ronsin[d], Eugénie Marie Salanson[d], Frank S. Herrmann[d], Nasreddine Dinet[d], Lionel Royer[d], Роберт Хенры, Clément Brun[d], William Brymner[d], Sarah Conley[d], Hortense Richard[d], Gertrude Christian Fosdick[d], Alice Kaub-Casalonga[d], Anna Bilińska-Bohdanowicz[d], Guillaume Seignac[d] і Марыя Гажыч
Член у	Акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Association des Artistes Peintres, Sculpteurs, Architectes, Graveurs et Dessinateurs[d]
Узнагароды	Рымская прэмія[d] (1848) Рымская прэмія[d] (1850)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

За сваё жыццё Бугеро напісаў 826 карцін. Самыя вядомыя з іх — «Нараджэнне Венеры», «Дантэ і Вергілій у пекле», «Дзяўчына за вязаннем», «Пастушка», «Танец», «Купідон» і інш.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1825 годзе ў Ла-Рашэлі ў сям'і гандляроў віном і алівамі. Яму, здавалася, наканавана было працягнуць сямейную справу, але дзякуючы свайму дзядзьку Эжэну, святару, які навучаў яго класічным біблейскім сюжэтам, Бугеро пайшоў у сярэднюю школу. Там адразу выявілі яго мастацкі талент. Яго бацьку пераканалі паслаць сына ў школу вытанчаных мастацтваў у Бардо. Там Бугеро ганараваўся першай прэміі за выяву святога Роха. Каб зарабіць грошай, ён ствараў этыкеткі для джэмаў і варэнняў.

Вучыўся ў парыжскай Школе вытанчаных мастацтваў, у 1850 годзе ганараваны Рымскай прэміі за карціну «Зенобія, знойдзеная на беразе Аракса». Яго карціны на міфалагічныя сюжэты і рэалістычныя жанравыя працы былі вельмі папулярныя ў Францыі XIX стагоддзя. У той час ён нават лічыўся адным з найвялікшых майстроў жывапісу ў свеце. У 1900 годзе Эдгар Дэга і Клод Манэ нібы гаварылі, што ў 2000 годзе Бугеро назавуць найвялікшым французскім мастаком XIX стагоддзя. Яго карціны, нягледзячы на высокія кошты, бойка раскупляліся, асабліва багатымі амерыканцамі.

Напачатку XX стагоддзя папулярнасць Вільяма Бугро хутка пайшла на змяншэнне — збольшага з-за яго рэзкага непрымання імпрэсіянізму, збольшага з-за ўзрослай цікавасці да мадэрнізму. Цяпер цікавасць да прац мастака зноў расце. Сярод выхаванцаў студыі Бугеро, у прыватнасці, Анры Маціс, Атон Фрыз, Эдмунд Туль, Гюстаў Жаке, Поль Шабас, Эмілі Дэжо, П'ер Агюст Кот.

Гл. таксама

• Галерэя прац Бугро