Альжбета з Вішнявецкіх
Альжбета Барбара Замойская (1701—1770) — шляхцянка з роду Вішнявецкіх, жонка магната Міхала Здзіслава Замойскага. Шэраг даследчыкаў называюць яе Кацярынай (Катажынай), блытаючы з маці ці дачкой.
| Альжбета з Вішнявецкіх | |
|---|---|
| Нараджэнне |
1701 |
| Смерць | 1770 |
| Род | Вішнявецкія |
| Бацька | Міхал Сервацы Вішнявецкі |
| Маці | Кацярына з Дольскіх[d] |
| Муж | Міхал Здзіслаў Замойскі[d][1] |
| Дзеці | Кацярына з Замойскіх[d] |
Біяграфія правіць
Паходзіла з княскага роду Вішнявецкіх. Другая дачка гетмана вялікага літоўскага Міхала Сервацыя Вішнявецкага і Кацярыны Дольскай. Нарадзілася ў 1701 годзе ў Вішняўцы. Яна атрымала класічную, як для арыстакратак таго часу, адукацыю. У 1722 годзе выйшла замуж за вялікага кароннага лоўчага Міхала Замойскага. У 1725 годзе яна страціла маці.
У 1732 годзе пасля прызначэння мужа смаленскім ваяводам праводзіла час, падарожнічаючы па Валыні і Вялікаму Княству Літоўскаму, часта жывучы ў Варшаве. У 1733 годзе атрымала ў кіраванне частку Любашоўскіх уладанняў. У 1735 годзе пасля смерці мужа кіравала ўласным пасагам (часткай уладанняў Вішнявецкіх), пераважна жывучы ў Любашове або Вішняўцы.
У 1741 годзе выдала дачку за прадстаўніка магнацкага роду Мнішкаў. У 1744 годзе пасля смерці бацькі стала кіраваць значнымі ўладаннямі Вішнявецкіх, але вымушана была ўступіць у судовыя спрэчкі са сваімі пляменнікамі ў дачыненні да падзелу ўладанняў Вішнявецкіх. У гэтым ёй дапамагаў зяць Ян Караль Мнішак. У 1746 годзе перадала ўсе правы на маёнткі апошняму. Пасля смерці зяця ў 1759 годзе разам з дачкой займалася справамі кіравання Вішнявецкімі ўладаннямі.
Памерла ў 1770 годзе.
Сям’я правіць
Муж — Міхал Здзіслаў Замойскі.
Дзеці:
- Кацярына (?—1771), жонка Яна Караля Мнішака, падкаморага вялікага літоўскага.
Зноскі
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 4, Ziemia smolenśka i województwo smolenśkie XIV-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2003. — С. 219. — 412 с. — ISBN 83-7181-279-5
Літаратура правіць
- Мицик Ю. Вишневецькі // Енциклопедія історії України: у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. — К. : Наук. думка, 2003. — Т. 1 : А — В. — С. 520. — ISBN 966-00-0734-5.
- Бишевич П. К. Любешівщина: з глибини століть у майбуття: іст.-краєзн. нариси / П. К. Бишевич, І. С. Журавлюк, П. А. Клубук. — Луцьк: Надстир’я, 2004. — 228 с.