Анадырскі заліў
Ана́дырскі заліў (руск.: Ана́дырский залив)[1] — заліў Берынгава мора ля берагоў Чукоткі паміж мысам Чукоцкі і мысам Наварын. Адкрыты ў 1727 годзе Вітусам Берынгам у час Першай Камчацкай экспедыцыі[2].
| Анадырскі заліў | |
|---|---|
| руск. Анадырский залив | |
 | |
| 064° пн. ш. 178° з. д.HGЯO | |
| Вышэйстаячая акваторыя | Берынгава мора |
| Краіна | |
| Тып | заліў |
| Найбольшая глыбіня | 105 м |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Даўжыня заліва 278 км, шырыня каля ўваходу каля 400 км, найбольшая глыбіня 105 м. Анадырскі заліў уключае ў сябе два іншыя буйныя залівы — Заліў Крыжа і Анадырскі ліман. Прылівы паўсутачныя, да 2,5—3 м. Значную частку года заліў пакрыты лёдам.
У заліў упадаюць рэкі Анадыр, Вялікая, Канчалан, Туманская.
На беразе Анадырскага лімана размешчаны горад-порт Анадыр.
Зноскі
- ↑ Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 26. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ Чукотский полуостров // Сайт «Планета Земля» Geosfera.Org (руск.)
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 26. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
Спасылкі
правіць- Анадырский залив // Webgeo — Портал География — Электронная Земля — Eearth(недаступная спасылка) (руск.)