Антуан Фюрэцьер
Антуан Фюрэцьер (фр.: Antoine Furetière; 28 снежня 1619, Парыж - 14 мая 1688, Парыж) — французскі пісьменнік і лексікограф XVII стагоддзя.
| Антуан Фюрэцьер | |
|---|---|
| фр.: Antoine Furetière | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 28 снежня 1619[1][2][…] |
| Месца нараджэння | Парыж, Францыя |
| Дата смерці | 14 мая 1688[1][3][4] (68 гадоў) |
| Месца смерці | Парыж, Францыя |
| Грамадзянства | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | лексікограф, мовазнавец, пісьменнік, паэт, раманіст, юрыст |
| Мова твораў | французская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Выявы на Вікісховішчы | |
Біяграфія і творчасцьПравіць
Фюрэцьер быў родам з небагатай буржуазнай сям'і. Вучыўся юрыспрудэнцыі, выдатна асвоіў антычную культуру. У 1645 атрымаў пасаду адваката і эканома парыжскага абацтва Сен-Жэрмэн-дэ-Прэ. Затым стаў клірыкам, прызначаны настаяцелем абацтва Шалівуа (паблізу Буржа). У 1653 г. апублікаваў вершаваны палемічны трактат «Падарожжа Меркурыя» (Le Voyage de Mercure), у 1655 г. - зборнік «Розных вершаў» (Poesies diverses), дзе дамінаваў жанр сатыры. Цікавым дакументам літаратурнай барацьбы XVII стагоддзя з'яўляецца «алегарычная аповесць, або Гісторыя нядаўніх смут ў каралеўстве красамоўства» (Nouvelle allégorique, ou Histoire des derniers troubles arrivés au Royaume d'éloquence, 1658).
У 1662 абраны членам Французскай Акадэміі (крэсла № 31); ў 1684 г. пачалася яго шматгадовая барацьба з Акадэміяй вакол праекту Слоўніка французскай мовы. Фюрэцьер вырашыў самастойна выпусціць такі слоўнік, хоць у 1674 Акадэмія атрымала на яго прывілей. Абвінавачаны ў плагіяце, Фюрэцьер ў 1685 г. быў выключаны з Акадэміі. Складзены ім «Усеагульны слоўнік, які змяшчае ўсе словы французскай мовы, як старадаўнія, так і новыя» (Dictionnaire universel contenant tous les mots françois, tant vieux que modernes) выйшаў толькі пасмяротна, у 1690 годзе.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Antoine Furetiere // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Antoine Furetière // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Antoine Furetière // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
ЛітаратураПравіць
- Gégou F. Antoine Furetière, abbé de Chalivoy, ou la chute d’un immortel. — P.: 1962.
- Vialet M. Triomphe de l’iconoclaste. Le Roman bourgeois et les lois de la cohérence romanesque. — P.: 1989.
- Rey A. Antoine Furetière. Un précurseur des Lumières sous Louis XIV. — P.: 2006. ISBN 978-2-213-63025-0.
Электронныя рэсурсыПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Антуан Фюрэцьер- «Усеагульны слоўнік» (тэкст)
- Творы Антуана Фюрэцьера ў французскай электроннай бібліятэцы «Gallica»
 |
У гэтым артыкуле або раздзеле маецца спіс крыніц або вонкавых спасылак, але крыніцы асобных сцвярждэнняў застаюцца няяснымі з-за адсутнасці зносак. Сцвярджэнні, не падмацаваныя крыніцамі, могуць быть пастаўлены пад сумненне і выдаленыя. Вы можаце палепшыць артыкул, дадаўшы больш дакладныя спасылкі на крыніцы.
|