Артэзіянскія воды

Артэзі́янскія воды (ад лац.: Artesium — лацінскай назвы французскай правінцыі Артуа) — напорныя пластавыя падземныя воды, якія залягаюць паміж водатрывалымі слаямі. Прымеркаваны да адмоўных геаструктур — сінкліналяў, мульдаў, прагінаў, упадзін. Напор узнікае пры гідраўлічнай ізаляванасці ваданосных гарызонтаў ад перавышэння вобласці жыўлення над вобласцю разгрузкі. Пры залішнім гідрастатычным ціску выліваюцца на паверхню зямлі або фантануюць пры ўскрыцці. Ва ўмовах актыўнага водаабмену артэзіянскія воды прэсныя, застойных — салёныя ці расолы. Артэзіянскія воды звычайна звязаны з артэзіянскімі басейнамі.

Схема будовы артэзіянскага басейна:
1. ваданосны гарызонт
2. водатрывалыя слаі
3. вобласці жыўлення
4. свідравіна з фантанаваннем
5. узровень грунтавых водаў
6. свідравіна без фантанавання
7. артэзіянская крыніца

Беларусь

На Беларусі ўскрыты амаль на ўсёй тэрыторыі на глыбіні ад некалькіх дзесяткаў метраў да некалькіх кіламетраў, належаць да Аршанскага гідрагеалагічнага басейна, Брэсцкага гідрагеалагічнага басейна, Прыпяцкага гідрагеалагічнага басейна і Беларускага гідрагеалагічнага масіву. Артэзіянскія воды з'яўляюцца асноўнай крыніцай пітнога водазабеспячэння.

Літаратура

• Артэзіянскія воды // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Артэзіянскія воды