Асніца

Асніца
Краіна	Беларусь
Вобласць	Брэсцкая
Раён	Пінскі
Сельсавет	Парахонскі
Каардынаты	52°14′35″ пн. ш. 26°25′16″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	75 чал. (1999);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 165
Паштовыя індэксы	225732
Аўтамабільны код	1

Асні́ца^[1] (трансліт.: Asnica, руск.: Осница) — вёска ў Пінскім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Парахонскага сельсавета.

Вёска знаходзіцца ў 2 км ад аўтадарогі Лунінец — Пінск (P8). Чыгуначная станцыя «Парахонск» на лініі Брэст — Лунінец.

Гісторыя правіць

Станцыя Парахонск у 1918 годзе

У XVII ст. кароль Ян III Сабескі ўрочышчам Асніца ўзнагародзіў за ваенную заслугу ротмістра Мірона Літаіновіча, прадстаўніка мясцовай шляхты. З часам тут узнікла паселішча. Да Вялікай Айчыннай вайны знаходзіўся хутар, працавалі млын і лесапільны завод. 7 лютага 1967 года да вёскі далучаны пасёлак чыгуначнай станцыі Парахонск^[2]. На пачатак 1998 года ў вёсцы налічвалася 49 двароў, 76 чалавек.

Медыцына правіць

У Асніцы працуе Парахонская участковая бальніца.

Насельніцтва правіць

2009 год — 52 жыхары
1999 год — 75 жыхароў
1998 год — 76 жыхароў, 49 двароў

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Во́сніца
↑ Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 7 лютага 1967 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1967, № 13 (1171).

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Во́сніца

[2] Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 7 лютага 1967 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1967, № 13 (1171).

[1]

[2]