Ахмед Фуад I

Ахмед Фуад I (26 сакавіка 1868 — 28 красавіка 1936) — султан (1917—1922), а затым Кароль Егіпта і Судана (1922—1936). Змяніў тытул пасля таго як у 1922 годзе Вялікабрытанія фармальна прызнала незалежнасць Егіпта.

Ахмад Фуад I
араб. فؤاد الأول‎‎
2-і султан Егіпта і Судана 9 кастрычніка 1917 — 28 лютага 1922
Папярэднік	Хусейн Каміль
Пераемнік	тытул скасаваны
1-ы кароль Егіпта і Судана 28 лютага 1922 — 28 красавіка 1936
Папярэднік	тытул заснаваны
Пераемнік	Фарук I
Нараджэнне	26 сакавіка 1868(1868-03-26)[…] Каір, Егіпецкі хедыват[d], Асманская імперыя
Смерць	28 красавіка 1936(1936-04-28)[…] (68 гадоў) Каір, Каралеўства Егіпет[d]
Месца пахавання	мячэць ар-Рыфаі[d]
Род	дынастыя Мухамада Алі[d]
Бацька	Ісмаіл-паша[d]
Маці	Ферыял Кадзінэфендзі[d]
Жонка	Шывакіяр Ханум Эфендзі[d] і Назры Сабры[d]
Дзеці	Фаіза Рауф[d]
Веравызнанне	Іслам, суніцкага толку
Член у	Акадэмія надпісаў і прыгожай славеснасці[d]
Дзейнасць	манарх, кароль
Узнагароды
Ахмед Фуад I на Вікісховішчы

Біяграфія

Праўленне Фуад было адзначана супрацьстаяннем з партыяй Вафд. У 1930 годзе спрабуючы ўмацаваць каралеўскую ўладу, Фуад I адмяніў канстытуцыю 1923 г., замяніўшы яе новай, у якой парламенту адводзілася толькі кансультатыўная роля, аднак у сувязі з шырокім грамадскім пратэстам быў вымушаны вярнуць ранейшую канстытуцыю ў 1935 годзе.

Пасля смерці Фуад I, трон успадкаваў яго сын Фарук I.