Аўдронюс Ажубаліс
Аўдро́нюс Ажуба́ліс (літ.: Audronius Ažubalis; нар. 17 студзеня 1958, Вільнюс, Літоўская ССР) — літоўскі журналіст, дзяржаўны дзеяч, Міністр замежных спраў Літвы (2010—2012).
| Аўдронюс Ажубаліс | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| літ.: Audronius Ažubalis | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Даля Грыбаўскайце | ||||||
| Кіраўнік урада | Андрус Кубілюс | ||||||
| Папярэднік | Вігаўдас Ушацкас | ||||||
| Пераемнік | Лінас Антанас Ліцкявічус | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Нараджэнне |
17 студзеня 1958 (66 гадоў) |
||||||
| Партыя | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Дзейнасць | дыпламат, журналіст, палітык | ||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
Аўдронюс Ажубаліс скончыў сярэднюю школу імя Антанаса Венуоліса ў Вільні (1976). Адлічаны з другога курсу гістарычнага факультэта Вільнюскага дзяржаўнага ўніверсітэта за сувязь з літоўскай Хельсінкскай групай. У 1977—1979 гадах служыў у войску.
У 1979—1988 гадах працаваў у Літоўскім дзяржаўным камітэце па справах выдавецтваў, друку і кніжнага гандлю, Літоўскім навукова-метадычным цэнтры культуры, Літоўскім дзяржаўным камітэце тэлебачання і радыёвяшчання, Літоўскім рэспубліканскім агенцтве па пракаце кінафільмаў. У 1989 завочна скончыў факультэт журналістыкі Вільнюскага дзяржаўнага ўніверсітэта.
У 1989—1990 гадах працаваў карэспандэнтам газеты Саюдзіса літ.: «Atgimimas» («Адраджэнне»). У 1990 цягам шасці месяцаў вывучаў палітыку і эканоміку ў Сусветным інстытуце прэсы Макалестэрава каледжа (ЗША).
У 1990—1992 быў прадстаўніком па сувязях з прэсай старшыні Вярхоўнага Савета Вітаўтаса Ландсбергіса. У 1991—1993 займаў пасаду загадчыка Цэнтра інфармацыі і аналізу Вярхоўнага Савета (Аднаўленчага Сейма).
У 1993 годзе заснаваў першы ў Літве кансультацыйны цэнтр па сувязях з грамадскасцю, якіі кіраваў да лістапада 1996 года. У 1996 быў абраны ў Сейм Літоўскай Рэспублікі. Падчас дэпутацтва займаў пасады старшыні Камітэта замежных спраў, намесніка старшыні Камітэта па еўрапейскіх справах. Сябар Партыі кансерватараў Літвы «Саюз Айчыны» (цяпер — Саюз Айчыны — Літоўскія хрысціянскія дэмакраты) з 1998 года.
У 1998—2000 адначасна з'яўляўся прэзідэнтам Літоўска-Брытанскай гандлёвай палаты. Пасля сканчэння дэпутацкага тэрміна быў генеральным дырэктарам грамадскай установы «Цэнтр перакладаў, дакументацыі і інфармацыі» пры канцылярыі Урада Літоўскай Рэспублікі (2001—2004), прэзідэнтам Нацыянальнай асацыяцыі выдаўцоў часопісаў (2001—2003).
У лістападзе 2004 года зноў абраны ў Сейм, у 2008 пераабраны; стаў старшынёй Камітэта замежных спраў.
11 лютага 2010 прызначаны міністрам замежных спраў Літвы. У 2011 старшыняваў у АБСЕ як прадстаўнік Літвы.
У 2012 годзе абраны ў Сейм, пераабраны ў 2016.
Валодае англійскай і рускай мовамі.
Прэміі і ўзнагароды правіць
- Памятны медаль трынаццатага студзеня (1999)
- Ордэн «За заслугі» (Украіна) III ступені (2007)
Сям’я правіць
Жанаты, мае двух дачок.
Погляды правіць
У 2019 годзе Аўдронюс Ажубаліс выступіў супраць беларускай і польскай моў на магілах паўстанцаў 1863-1864 гадоў, якіх мусілі перапахаваюць на віленскіх могілках Росы, бо калі дзяржаўнай літоўскай мове патрэбны «спадарожнікі», на яго думку, гэта ўжо будзе не дзяржаўнае пахаванне[1].
|
Яшчэ тут суседзі-беларусы замітусіліся і патрабуюць, каб хаця б прозвішча Кастуся Каліноўскага было і па-беларуску напісана. Напісанне прозвішчаў трыма мовамі — несур’ёзна. Адзін чалавек — тры прозвішчы, як у музеі, каб усім наведнікам было ўсё ясна. Толькі, бачыце, гэта не інфармацыйная шыльдачка музейнага экспаната, гэта пантэон змагароў за свабоду Літвы (а яе яны ўсе разумелі ў катэгорыях таго часу) ад маскоўшчыны[1]. | 
|
Зноскі
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аўдронюс Ажубаліс- Біяграфія (літ.) на старонцы Літоўскага Сейма
