Літоўская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка

(Пасля перасылкі з Літоўская ССР)

Літоўская Саве́цкая Сацыялісты́чная Рэспу́бліка, Літоўская ССР — адна з рэспублік Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік. Створана ў 1940 годзе. Сталіца — Вільнюс.

Гістарычная дзяржава
Літоўская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка
Lietuvos Tarybų Socialistinė Respublika
Литовская Советская Социалистическая Республика
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Дэвіз: ««Visų šalių proletarai, vienykitės!»
(Пралетарыі ўсіх краін, яднайцеся!)»
Гімн: Гімн Літоўскай ССР
< 
 >
1940 — 1990

Сталіца Вільнюс
Мова(ы) Літоўская, руская
Афіцыйная мова літоўская мова і руская
Грашовая адзінка Савецкі рубель
Плошча 65,2 тыс. км²
Насельніцтва 3.689.779 (1989)
Форма кіравання Савецкая сацыялістычная рэспубліка
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Пасля падпісання 28 верасня 1939 года германа-савецкага дагавора аб дружбе СССР аказаў ціск на Літву з мэтай прымусіць яе падпісаць савецка-літоўскі дагавор аб узаемнай дапамозе. Паводле гэтай дамовы Літва атрымала каля 6880 квадратных кіламетраў тэрыторыі Віленскага края (у тым ліку Вільню) у абмен на пяць савецкіх ваенных баз на тэрыторыі Літвы.

1415 ліпеня 1940 года праведзены выбары ў Народны Сейм (з адзіным спісам блока «Саюз працоўнага народа Літвы»), які 21 ліпеня абвясціў утварэнне Літоўскай ССР і пастанавіў прасіць Вярхоўны Савет СССР прыняць ЛітССР ў склад СССР. 3 жніўня 1940 года Вярхоўны Савет СССР задаволіў гэтую просьбу. 12 кастрычніка 1940 года ў Гродне адбыліся перамовы дэлегацый ЛітССР і БССР ў Гродне, пасля якіх ад БССР былі адарваныя і передадзеныя ў склад ЛітССР гарады Друскенікі і Свянцяны, а таксама чыгуначная станцыя Гадуцішкі з навакольнымі вёскамі.

11 сакавіка 1990 года Вярхоўны Савет Літоўскай ССР прыняў дэкларацыю аб аднаўленні незалежнасці Літвы і ў сувязі з гэтым змяніў назву ЛітССР на «Літоўская Рэспубліка». 6 верасня 1991 года незалежнасць Літвы прызнаў Дзяржаўны Савет СССР.

Насельніцтва

У 1975 годзе колькасць насельніцтва дасягнула 3290 тыс. чал.; на 1 студзеня 1976 — 3315 тыс. чал., па апошнім усесаюзным перапісе насельніцтва 3689779 (1989).

Паводле перапісу 1970 года 80,1% складалі літоўцы (2507 тыс.), 8,6% — рускія (268 тыс.), 7,7% — палякі (240 тыс.), 1,5% — беларусы (45 тыс.), 0,8% — украінцы; пражывалі таксама латышы, татары, яўрэі і прадстаўнікі іншых нацыянальнасцей.

Правядзенне калектывізацыі і індустрыялізацыі змяніла суадносіны гарадскога і сельскага насельніцтва: у 1959 годзе доля сельскага насельніцтва складала 61,4%, у 1970 — 49,8%. У пачатку 1974 года ў гарадах пражывала на 329 тыс. чалавек больш, чым у сельскай мясцовасці. Жанчыны складалі 53%, мужчыны — 47% насельніцтва.

Спасылкі