Бабруйскі завод біятэхналогій
ААТ «Бабруйскі завод біятэхналогій» (да 2013 года — Бабруйскі гідролізны завод) — беларускае прадпрыемства па вытворчасці тэхнічнага і харчовага спірту, двухвокісу вугляроду, біятэхналагічнай прадукцыі для сельскай гаспадаркі. Уваходзіць у ДНВА «Хімічны сінтэз і біятэхналогіі» Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі[1].
| Бабруйскі завод біятэхналогій | |
|---|---|
| Сайт | gidroliz.by |
Гісторыя
правіцьУ 1932 годзе Усебеларуская канферэнцыя па хімізацыі сельскай гаспадаркі прыняла рэзалюцыю аб будаўніцтве гідролізна-спіртавога завода. Будаўніцтва пачалося ў 1934 годзе[2]. У 1936 годзе ў Бабруйску ўведзены ў эксплуатацыю гідролізны завод № 4 для перапрацоўкі адходаў Бабруйскага дрэваапрацоўчага камбіната. У гады Вялікай Айчыннай вайны завод быў разбураны, да 1947 годзе адноўлены. З 1950 года — Бабруйскі гідролізны завод[3][4]. У 1960 годзе ўведзены ў эксплуатацыю цэх па вытворчасці вуглекіслаты, у 1967 годзе — цэх па вытворчасці кармавых дрожджаў[3]. У 1966—1978 гадах завод падпарадкоўваўся Галоўнаму ўпраўленню мікрабіялагічнай прамысловасці пры Савеце Міністраў БССР[5]. У 1978 годзе завод быў ператвораны ў вытворчае аб’яднанне[6]. У 1979 годзе на заводзе былі ўведзены ў эксплуатацыю лакальныя ачышчальныя збудаванні[2]. У 1985 годзе завод асвоіў вытворчасць заменніка жэньшэня[3]. У 1986 годзе па прадпрыемства ўвайшло ў склад Беларускага НВА «Белбіятэхналогія» (з 1987 года — беларускае НВА «Белмедбіяпрам»)[6]. У 1991 годзе завод асвоіў вытворчасць тавараў народнага спажывання[2]. У 1994 годзе быў адкрыты цэх рэктыфікацыі этылавага спірту[3]. У 1998 годзе пачалася вытворчасць некалькіх ветэрынарных прэпаратаў, біяпрэпаратаў і сродкаў абароны раслін[2]. У 1992—1996 гадах завод паслядоўна знаходзіўся ў складзе камітэта фармацэўтычнай і мікрабіялагічнай прамысловасці пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь, камітэта хімічнай і мікрабіялагічнай прамысловасці Міністэрства прамысловасці Рэспублікі Беларусь, 14 кастрычніка 1996 года ўвайшоў у склад канцэрна «Белбіяфарм». У 2000 годзе завод ператвораны ў рэспубліканскае ўнітарнае прадпрыемства[6]. У 2013 годзе прадпрыемства было перайменавана ў Бабруйскі завод біятэхналогій[7].
Сучасны стан
правіцьСтанам на 2010 год на заводзе працавала 742 чалавекі, вытворчыя магутнасці складалі 600 тыс. дал спірту этылавага рэктыфікаванага тэхнічнага, 13 тыс. т кармавых дрожджаў, 2,5 тыс. т вадкага двухвокісу вугляроду[8]. Да 2020 года сярэдняспісачная колькасць работнікаў скарацілася да 440 чалавек. Станам на 1 студзеня 2020 года 100% акцый прадпрыемства знаходзіліся ў дзяржаўнай уласнасці. Чысты прыбытак за 2019 года склаў 304 тыс. рублёў (~140 тыс. долараў)[9]. Частка харчовага спірту завод пастаўляе вытворцам віна-гарэлачнай прадукцыі[8].
Крыніцы
правіць- ↑ Структура ГНПО «Химический синтез и биотехнологии». Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2020. Праверана 5 чэрвеня 2020.
- ↑ а б в г О предприятии. Архівавана з першакрыніцы 9 чэрвеня 2020. Праверана 5 чэрвеня 2020.
- ↑ а б в г Бабру́йскі гідро́лізны заво́д. 190 // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. Казак-Антаневіч С. А.. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
- ↑ Бобруйский гидролизный завод Архіўная копія ад 5 чэрвеня 2020 на Wayback Machine на сайте «Архивы Беларуси» (Фондовый каталог государственных архивов Республики Беларусь)
- ↑ Бобруйский гидролизный завод Архіўная копія на Wayback Machine на сайте «Архивы Беларуси» (Фондовый каталог государственных архивов Республики Беларусь)
- ↑ а б в Бобруйское республиканское унитарное предприятие «Гидролизный завод» (БРУП «Гидролизный завод») Белорусского государственного концерна по производству и реализации фармацевтической и микробиологической продукции (концерн «Белбиофарм»), г. Бобруйск Могилевской области Республики Беларусь. Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2020. Праверана 5 чэрвеня 2020.
- ↑ Открытое акционерное общество «Бобруйский завод биотехнологий». Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2020. Праверана 5 чэрвеня 2020.
- ↑ а б Эканоміка ў гістарычным развіцці краю. Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2018. Праверана 5 чэрвеня 2020.
- ↑ Годовой отчёт на 01.01.2020. Архівавана з першакрыніцы 8 студзеня 2022. Праверана 10 чэрвеня 2022.