Барбу Іскавеску

Барбу Іскавеску
Барбу Іскавеску
	рум.: Barbu Iscovescu
Імя пры нараджэнні	рум.: Baruh Iehuda Iscovescu
Дата нараджэння	24 лістапада 1816
Месца нараджэння	Бухарэст, Румынія;
Дата смерці	24 кастрычніка 1854 (37 гадоў)
Месца смерці	Стамбул, Асманская імперыя;
Грамадзянства	Валашскае княства;
Род дзейнасці	мастак
Подпіс
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барбу Іскавеску (рум.: Barbu Iscovescu; 1816, Бухарэст — 1854, Канстанцінопаль) — румынскі жывапісец, графік яўрэйскага паходжання. Удзельнік Рэвалюцыі 1848 года ў Валахіі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1816 годзе ў Бухарэсце ў сям'і мастака Хаіма Іцковіча. З дзяцінства дапамагаў бацьку ў яго працы. Калі ў яго выявіліся мастацкія здольнасці, адправіўся на вучобу^[1]. У 1835—1842 гадах вучыўся ў Вене, затым у Парыжы ў Ф. Піко і М. Дралінга^[2].

Яшчэ быўшы ў Парыжы, Іскавеску сышоўся са шматлікімі рэвалюцыянерамі-эмігрантамі з Румыніі, у прыватнасці з Даніэлем Розенталем і Хілелем Манаахам. Ад сваіх знаёмых рэвалюцыянераў ён атрымаў пэўныя інструкцыі для стварэння ў Валахіі шэрагу тайных таварыстваў, якія мелі мэтай падняць рэвалюцыйны рух на Балканах. Прыехаўшы дамоў напярэдадні падзей 1848 года, прымаў актыўны ўдзел у рэвалюцыі. Намаляваў трохкаляровы сцяг рэвалюцыі, які жыхары Бухарэста неслі 11 чэрвеня 1848 года^[3]. Калі рускія войскі ўвайшлі ў Валахію і паклалі канец рэвалюцыйнаму руху, Іскавеску, разам са шматлікімі іншымі ўдзельнікамі рэвалюцыйных падзей, вымушаны быў пакінуць радзіму^[1]. Спачатку пасяліўся ў Брашове, затым пераехаў у горад Земун пад Бялградам, а адтуль — у Парыж^[4]. Затым разам са шматлікімі румынскімі эмігрантамі пераехаў у Канстанцінопаль, дзе заставаўся да канца свайго жыцця^[1]. Пахаваны побач са сваімі таварышамі — рэвалюцыянерамі.

Творчасць

Напісаў мноства партрэтаў сучаснікаў — рэвалюцыянераў^[4]. Найбольш вядомыя з іх — партрэты Нікалае Галеску, Аўрама Янку, Сім'ёна Балінта, Дзімітрые Балінтыняну^[3]. Яго пэндзлю належаць таксама партрэты гаспадароў Міхая Храбрага, Мацея Басараба, Канстанціна Маўракардата^[4]. Іскавеску вядомы таксама як аўтар пейзажаў.

Партрэт Нікалае Галеску. 1848
Партрэт Аўрама Янку. 1849. Нацыянальны музей мастацтваў Румыніі
Партрэт Сім'ёна Балінта. 1849

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Исковеску, Барбу (Иуди) // Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона. — СПб., 1908—1913.
↑ М. Т. Кузьмина Искусство Румынии. 1966.
↑ ^а ^б Становление национальной классики: Культура народов Центральной и Юго-Восточной Европы в 20-70-е гг. XIX в. Наука, 1991. С. 189
↑ ^а ^б ^в Румыния в лицах. 1996

Літаратура

M. Schwarzfeld, Jehudah Barbu Iscovescu, в Annuarul Pentru Israeliti, VIII, 118, Бухарест, 1884.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барбу Іскавеску

[ЕЭБЕ-1] а ^б ^в Исковеску, Барбу (Иуди) // Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона. — СПб., 1908—1913.

[2] М. Т. Кузьмина Искусство Румынии. 1966.

[Станаўленне-3] а ^б Становление национальной классики: Культура народов Центральной и Юго-Восточной Европы в 20-70-е гг. XIX в. Наука, 1991. С. 189

[Румыния-4] а ^б ^в Румыния в лицах. 1996

[1]

[2]

[3]

[4]