Белуджская мова
Белу́джская мова (саманазва: بلوبلوچی) — родная мова белуджаў. Адносіцца да паўночна-заходняй групы іранскіх моў індаеўрапейскай моўнай сям’і. Вылучаюцца 2 буйныя дыялекты. Агульная колькасць носьбітаў — да 10 млн чал.
Белуджская | |
---|---|
Саманазва | بلوبلوچی |
Краіны | Пакістан, Іран, Афганістан, Індыя, Туркменістан, Аман, Аб’яднаныя Арабскія Эміраты |
Рэгіёны | Белуджыстан |
Афіцыйны статус | Белуджыстан, Сістан і Белуджыстан |
Арганізацыя, якая рэгулюе | Акадэмія белуджскай мовы |
Агульная колькасць носьбітаў | каля 10 млн |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | ??? |
Паўночна-заходняя іранская |
|
Пісьменнасць | Balochi Standard Orthography[d] |
Моўныя коды | |
ДАСТ 7.75–97 | беу 095 |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | bal |
ISO 639-3 | bal |
Ethnologue | bal |
ABS ASCL | 4104 |
IETF | bal |
Glottolog | balo1260 |
![]() |
На працягу гісторыі белуджы карысталіся арабскім, лацінскім і кірылічным алфавітамі. У наш час афіцыйна прыняты алфавіт на аснове мовы урду.