Іранскія мовы

Іранская
Таксон:	група
Арэал:	Азія, Еўропа, Паўночная Амерыка
Колькасць носьбітаў:	каля 150 мільёнаў
Класіфікацыя
Катэгорыя:	Мовы Еўразіі
Індаеўрапейская сям'я Арыйская галіна Індаіранская галіна
Склад
паўночна-усходняя, паўднёва-ўсходняя, паўднёва-заходняя і паўночна-заходняя падгрупы.
Час падзелу:	VIII стагоддзе да н.э.
Працэнт супадзенняў:	56%
Коды моўнай групы
ISO 639-2:	ira
ISO 639-5:	ira
Гл. таксама: Праект:Лінгвістыка

Дрэвавідная мадэль класіфікацыі іранскіх моў.

Іра́нскія мовы — група моў у складзе індаіранскай галіны, якая ў сваю чаргу ўваходзіць у склад індаеўрапейскай моўнай сям'і. Падзяляецца на дзве падгрупы, заходнюю і ўсходнюю, якія драбяцца на меншыя. Агулам аб'ядноўвае ў сваім складзе каля некалькіх дзясяткаў моў, якімі карыстаюцца каля 150 000 000 чалавек.

Большасць носьбітаў жыве ў Іране, Афганістане, Таджыкістане.

Заўважныя меншасці карыстаюцца імі ў Турцыі, Ірака, Сірыі, Індыі, частка насельніцтва — ва Узбекістане (носьбіты таджыкскай мовы ў такіх гарадох як Самарканд і Бухара) і Пакістане (белудская мова, мова пушту). Носьбіты таксама пражываюць у Расіі (Паўночная Асеція — асецінская мова, поўдзень Дагестана — тацкая мова і іранскія дыялекты горскіх яўрэяў), Грузіі (асецінская мова Паўднёвай Асеціі), Арменіі (курдская), Азербайджане (талыская) і Кітаі (сарыкольская, ваханская).

Спасылкі

• Encyclopaedia Iranica