Васіль Абрамавіч Патапаў

Васіль Абрамавіч Патапаў (27 сакавіка 1918, в. Бортнае, Арлоўская губерня — 5 жніўня 1996, Мэлітопаль, Украіна) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Васіль Абрамавіч Патапаў
Дата нараджэння 27 сакавіка 1918(1918-03-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 5 жніўня 1996(1996-08-05) (78 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Прыналежнасць СССР
Званне палкоўнік
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза
ордэн Леніна ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Аляксандра Неўскага ордэн Айчыннай вайны ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Чырвонай Зоркі медаль «За абарону Сталінграда» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «За вызваленне Варшавы»

Біяграфія

правіць
 
Мар’іна Горка. Мемарыял 8-ай танкавай дывізіі, памятная дошка

Скончыў тэхнікум у 1936 годзе. У Чырвонай Арміі з 1938 года. Удзельнік паходаў савецкіх войскаў у Заходнюю Украіну 1939 годзе і Бесарабію 1940 гада.

Камандзір батальёна 59-й гвардзейскай танкавай брыгады (8-ы гвардзейскі танкавы корпус, 40-я армія, Варонежскі фронт) вызначыўся ў баі 11 верасня 1943 гады. Зайшоўшы ў тыл праціўніка, ён павёў батальён у атаку, у выніку якой асабіста знішчыў 9 гармат, 1 самаходна-артылерыйскае прылада, 10 аўтамашын і больш за 150 ваенных.

25 верасня 1943 года батальён пад камандаваннем Патапава адным з першых паспяхова фарсіраваў Днепр.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 3 чэрвеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі старшыне Федчанка Івану Сямёнавіч прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаль «Залатая Зорка» (№ 3067).

У 1946 годзе скончыў Ленінградскую вышэйшую афіцэрскую школу бранятанкавых і механізаваных войскаў.

З 1956 года у запасе. Жыў і працаваў у горадзе Мелітопаль Запарожскай вобласці.

Літаратура

правіць
  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.

Спасылкі

правіць