Вахтанг Кікабідзэ

Вахтанг Кікабідзэ
Вахтанг Кікабідзэ
	груз. ვახტანგ კიკაბიძე
Імя пры нараджэнні	груз. ვახტანგ კიკაბიძე
Род дзейнасці	комік, спявак, кінарэжысёр, сцэнарыст, кінаакцёр, акцёр, палітык
Дата нараджэння	19 ліпеня 1938
Месца нараджэння	Тбілісі, Грузінская ССР, СССР;
Дата смерці	15 студзеня 2023 (84 гады)
Месца смерці	Тбілісі, Грузія;
Месца пахавання	Vera cemetery[d];
Грамадзянства	СССР; Грузія;
Месца працы	Georgian National Philharmonic Hall[d];
Альма-матар	Тбіліскі дзяржаўны ўніверсітэт (1957);
Член у	Dielo[d]; Арэра[d];
Узнагароды і прэміі	народны артыст Грузінскай ССР[d] (1980) заслужаны артыст Грузінскай ССР[d] (1970) ;
Аўтограф
Сайт	buba.diaspora.ru
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вахтанг Кікабідзэ (груз. ვახტანგ კიკაბიძე; нар. 19 ліпеня 1938, Тбілісі — 15 студзеня 2023) — грузінскі і савецкі эстрадны спявак, акцёр, сцэнарыст, кінарэжысёр, аўтар песень.

Біяграфія

Вахтанг Кікабідзэ нарадзіўся 19 ліпеня 1938 года ў Тбілісі. Ён скончыў інстытут замежных моў, затым стаў артыстам Тбіліскай філармоніі. Кар’еру Кікабідзэ пачынаў як спявак, але кінематаграфічную славу яму прынеслі працы ў фільмах Георгія Данеліі. Кікабідзэ таксама выступаў як сцэнарыст і рэжысёр.

У 1978 годзе ён стаў лаўрэатам Дзяржаўнай прэміі СССР. У 1980 годзе Вахтангу Кікабідзэ было прысвоена званне народнага артыста Грузіі.

Ён адмовіўся ад расійскага Ордэна Дружбы ў сувязі з канфліктам у Паўднёвай Асеціі ў жніўні 2008 года^[3]^[4]. Акрамя таго, Кікабідзэ адмяніў свае юбілейныя канцэрты ў Маскве, заявіўшы, што ён паважае рускі народ, але ў сувязі з ваеннымі дзеяннямі Расіі супраць Грузіі — не можа прымаць узнагароды і выступаць з канцэртамі. З тых часоў ён не наведваў Расію^[5].

5 снежня 2019 года ў Мінску, на «Алеі сяброў», адкрылі помнік Валіко Місандары, герою фільма «Міміно». Помнік адкрыў Вахтанг Кікабідзэ^[6]^[7].

З 2020 года ён быў дэпутатам парламента Грузіі.

Фільмаграфія

Акцёрскія працы

1966 — Сустрэча ў гарах — Гія
1968 — Серэнада
1969 — Не бядуй! — Бенжамен Глонці
1971 — Хатабала
1972 — Я, следчы — Георгій Мікеладзэ
1973 — Зусім прапалы — Герцаг
1974 — Мелодыі Верийского квартала — рамізнік Паўле
1976 — Зніклая экспедыцыя — камісар
1977 — Камень чыстай вады
1977 — Псеўданім: Лукач — Дуруці
1978 — Міміно — Валянцін Канстанцінавіч Мізандары, Міміно
1980 — Дзюма на Каўказе — Аркапос
1981 — Будзь здаровы, дарагі
1984 — ТАСС упаўнаважаны заявіць — Джон Глэб
1984 — Вольга і Канстанцін — Кастусь Гагуадзэ
1985 — Раніца без адзнак — Джон Глэб
1985 — Мужчыны і ўсе астатнія
1994 — Весяленькая паездка
2000 — Фартуна — капітан Фама Арчылавіч
2008 — Каралева — Дадыяні Іраклій Надаравіч

Зноскі

↑ Умер Вахтанг Кикабидзе // Газета.Ru — 2023. Праверана 15 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q595181"></a>
↑ Скончался Вахтанг Кикабидзе // Известия — 2023. Праверана 15 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q86674888"></a>
↑ Вахтанг Кікабідзэ расейцам: «Вы меня не предали — разочаровали». «Наша Ніва»
↑ «Вялікі грэх узяў на душу Уладзімір Пуцін»: Вахтанг Кікабідзэ пра вайну Крамля з Украінай. Архівавана 2 снежня 2020. «Белсат»
↑ Вахтанг Кікабідзэ: Расеі патрэбная «сьвежая кроў». Радыё Свабода,27 ліпень 2019
↑ Вахтанг Кікабідзэ: Музыка «Песняроў» у мяне дома ёсць, я іх слухаю. «Хартыя’97»
↑ «Сяброўства падаўжае жыццё». Вахтанг Кікабідзэ адкрыў скульптуру ў Мінску. «Здаровыя людзі»

[_175874df2da0a0fb-1] Умер Вахтанг Кикабидзе // Газета.Ru — 2023. Праверана 15 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q595181"></a>

[_a1ccc0709de8b185-2] Скончался Вахтанг Кикабидзе // Известия — 2023. Праверана 15 студзеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q86674888"></a>

[3] Вахтанг Кікабідзэ расейцам: «Вы меня не предали — разочаровали». «Наша Ніва»

[4] «Вялікі грэх узяў на душу Уладзімір Пуцін»: Вахтанг Кікабідзэ пра вайну Крамля з Украінай. Архівавана 2 снежня 2020. «Белсат»

[5] Вахтанг Кікабідзэ: Расеі патрэбная «сьвежая кроў». Радыё Свабода,27 ліпень 2019

[6] Вахтанг Кікабідзэ: Музыка «Песняроў» у мяне дома ёсць, я іх слухаю. «Хартыя’97»

[7] «Сяброўства падаўжае жыццё». Вахтанг Кікабідзэ адкрыў скульптуру ў Мінску. «Здаровыя людзі»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]