Вукава зямля
Вукава зямля (сербск.: Вукова земља), або Вобласць Бранкавіча (сербск.: Област Бранковића) — адна з дзяржаў, якая ўзнікла пасля распаду Сербскага царства ў 1371 годзе са смерцю яго кіраўніка, цара Стэфана Ураша V. Адзіным кіраўніком дзяржавы быў Вук Бранкавіч, сын севастакратара Бранка Младанавіча.
| княства | |||||
| Вукава зямля | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Вукова земља | |||||
|
|||||
 |
|||||
|
1371 — 1412
|
|||||
| Сталіца | Прышціна | ||||
| Мова(ы) | сербская, стараславянская | ||||
| Рэлігія | Сербская праваслаўная царква | ||||
| Форма кіравання | Манархія | ||||
| Дынастыя | Бранкавічы | ||||
| Князі | |||||
| • 1371–1396 | Вук Бранкавіч | ||||
| • 1396-1412 | Георгій Бранкавіч | ||||
.svg)
Праз шлюб з дачкой цара Лазара Вук атрымаў пад кіраванне большую частку Косава. Пазней ім былі далучаны землі Рашкі, Палімля і Мятохіі. Найбольш важнымі і буйнымі гарадамі дзяржавы былі Прышціна, Прызран, Печ, Скоп'е, Рас і іншыя[1].
Зноскі
ЛітаратураПравіць
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
