Бераставіцкі сельсавет

адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Бераставіцкім раёне Гродзенскай вобласці Беларусі

Бераставі́цкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Бераставіцкага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — гарадскі пасёлак Вялікая Бераставіца (не ўваходзіць у склад).

Бераставіцкі сельсавет
Краіна  Беларусь
Уваходзіць у Бераставіцкі раён
Уключае 28 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр Вялікая Бераставіца (не ўваходзіць у склад)
Дата ўтварэння 12 кастрычніка 1940,
19 студзеня 1996
Дата скасавання 16 ліпеня 1954
Насельніцтва (2019) 1 622
Часавы пояс UTC+03:00
Код аўтам. нумароў 4

Утвораны 12 кастрычніка 1940 года як Вялікабераставіцкі сельсавет у складзе Крынкаўскага раёна Беластоцкай вобласці БССР. Цэнтр — вёска (з 20 верасня 1944 года гарадскі пасёлак) Вялікая Бераставіца. З 20 верасня 1944 года ў Бераставіцкім раёне Гродзенскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года скасаваны, тэрыторыя ўвайшла ў склад новаўтворанага Ёдзіцкага сельсавета[1].

19 студзеня 1996 года з часткі Бераставіцкага пассавета ўтвораны Бераставіцкі сельсавет з цэнтрам у гарадскім пасёлку Вялікая Бераставіца. 18 кастрычніка 2013 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Пархімаўскага сельсавета (21 населены пункт: аграгарадкі Пархімаўцы і Стары Дворац, вёскі Бергелі, Вараны, Данілкі, Даўбянкі, Жабры, Жукевічы, Зайкаўшчына, Кавалікі, Каленікі, Канчаны, Карпаўцы, Ліснявічы, Людзвінова, Лявонавічы, Пятроўцы, Сінькі, Старынцы, Эймінаўцы, хутар Палежыно), у склад Малабераставіцкага сельсавета перададзена частка тэрыторыі з вёскамі Галынка, Ёдзічы, Клюкоўцы, Кулі, Непарожнеўцы, Паплаўцы[2].

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года (13 населеных пунктаў) — 751 чалавек[3], з іх 79,9 % — беларусы, 10,3 % — палякі, 7,2 % — рускія, 1,6 % — украінцы[4]; паводле перапісу 2019 года (28 населеных пунктаў) — 1622 чалавекі[5].

Крыніцы

правіць

Літаратура

правіць
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.