Вячаслаў Міхайлавіч Целеш

Вячаслаў Міхайлавіч Целеш, Вячка Целеш (25 верасня 1938, г.п. Краснасельскі, Ваўкавыскі павет, Беластоцкае ваяводства, Польская Рэспубліка) — беларускі мастак, краязнавец, філакартыст.

Вячаслаў Міхайлавіч Целеш
Дата нараджэння	25 верасня 1938(1938-09-25) (85 гадоў)
Месца нараджэння	Краснасельскі, гміна Рось[d], Ваўкавыскі павет, Беластоцкае ваяводства, Польская Рэспубліка
Грамадзянства	Беларусь
Род дзейнасці	мастак, краязнавец, мастацтвазнавец
Вучоба	Латвійская акадэмія мастацтваў (1975)
Узнагароды	прэмія імя Францішка Багушэвіча
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Латвійскую АМ (1975). Жыве ў Рызе. Дырэктар беларускай школы ў Рызе. Старшыня суполкі мастакоў-беларусаў Балтыі «Маю гонар», намеснік старшыні таварыства беларускай культуры «Світанак».

Творчасць

Працуе ў розных жанрах станковага жывапісу і графікі, а таксама ў экслібрысе. Творы вылучаюцца пластычнай выверанасцю і рэльнасцю прасторавых суадносін усіх элементаў кампазіцыі. Значная роля належыць малюнку, які акрэслівае кампазіцыю, вызначае рытміку колеравых спалучэнняў. Сярод жывапісных работ: «Рыга. Парк „Аркадзія“» (1975), «Нацюрморт з ручніком» (1977), «Начное дзяжурства» (1978), «Прысвячэнне зубру» (1980), «Першаму беларускаму драматургу прысвячаецца (В. Дунін-Марцінкевіч)» (1983), «Мой мацярык Віцебшчына (паэт С.Панізнік)» (1986), «У лекарскіх навуках доктар Ф.Скарына» (1990), «Заміж персідскага ўзору… (М.Багдановіч у Вільні)» (1991), "Дзвіна-Даўгава — маці наша (Я. Купала і Я. Райніс (1992), «Скарына ў Рызе» (1993), партрэты бацькі (1973), сястры Веры (1979), П. Сокала (Масальскага; 1980), жонкі (1992). Выканаў графічныя цыклы «У цені часу трыумфаў» (1982-92), «Касмічныя шляхі» (1983-87), партрэты Т. Залькалнса (1981), А. Мальдзіса (1982), «Прысвячэнне бацьку латышскага тэатра А. Алунану» (1984), «Аўтапартрэт» (1985), ліст «Горад» (1992) і інш.

Яго карціны маюцца ў музеях і прыватных зборах Беларусі, Даніі, ЗША, Ізраіля, Канады, Кітая, Латвіі, Партугаліі, Расіі, Румыніі, Францыі, Чэхіі, Швейцарыі.

Працуе дацэнтам кафедры культуры і мастацтва Інстытута менеджмента інфармацыйных сістэм. Аўтар тэкстаў і складальнік кніг «Мінск на старых паштоўках» (1984), «Рыга на старых паштоўках» (1991), «Гарады Беларусі на Старых паштоўках» (2-е выд., 2001).

Узнагароды

У 2006 годзе ўзнагароджаны найвышэйшай узнагародай Латвіі — Ордэнам Трох Зорак.

Спасылкі

• Радыё Рацыя, «Бела-чорна-белыя рытмы» Вячкі Целеша,(недаступная спасылка) 25 ліпеня 2009
• (недаступная спасылка) Голас Радзімы, «Прыцягненне Бацькаўшчыны», 24 ліпеня 2008