Вілюйск

Вілю́йск (руск.: Вилюйск) — горад (з 1783 года) ў Расіі, адміністрацыйны цэнтр Вілюйскага ўлуса Якуціі. Насельніцтва 10,0 тыс. чал. (2005). Заснаваны ў 1634 годзе. Да 1821 года меў назву Аленск (руск.: Оленск).

Вілюйск руск.: Вилю́йск якуцк.: Бүлүү Герб Сцяг Краіна  Расія Каардынаты 63°45′00″ пн. ш. 121°37′00″ у. д. Заснаваны 1634 Плошча 18 км² Вышыня цэнтра 105 м Насельніцтва ▲11 300 чал. (2019) Тэлефонны код 411-32 Паштовыя індэксы 678200 Афіцыйны сайт vilyuisk.ru Вілюйск на карце Расіі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Горад размешчаны на правым беразе ракі Вілюй (прыток Лены), за 592 км на паўночны захад ад Якуцка. У горадзе працуе аэрапорт, прыстань на рацэ Вілюй. Прамысловасць будаўнічых матэрыялаў, лясная і дрэваапрацоўчая прамысловасць.

Насельніцтва

Год Колькасць 1969 6 700 1998 9 500 2018 11 095 2019 11 300

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

• Іван Міхайлавіч Гогалеў (1930—1998) — якуцкі пісьменнік.
• Іван Лаўрэнцьевіч Кандакоў (1857—1931) — рускі і савецкі хімік.
• Мікалай Гаўрылавіч Чарнышэўскі адбываў ссылку ў Вілюйску ў 1872—1883 гадах.

Літаратура

• Вилю́йск // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 141. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
• Вилю́йск // Т. 5. Вешин — Газли. — М. : Советская энциклопедия, 1971. — С. 69. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Вилю́йск // Географические названия Росии: Топонимический словарь: более 4000 единиц / Е. М. Поспелов. — М.: АСТ; Астрель, 2008. — С. 139. — 523 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5 (Аст), ISBN 978-5-271-20728-0 (Астрель). (руск.)
• Вилю́йск // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 104. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.