Вінаробства

Вінаро́бства — прыгатаванне віна шляхам спіртавога браджэння з вінаграду, а таксама з соку пладоў і ягад.

Тэхналагічныя працэсы вырабу вінаграднага віна падзяляюць на першаснае вінаробства (перапрацоўка вінаграду, прыгатаванне вінаматэрыялаў) і другаснае вінаробства (апрацоўка і вытрымка вінаматэрыялаў з мэтай надання ім пэўнага смаку, букета, паху і стабільнасці). Асноўны працэс першаснага вінаробства  — спіртавое браджэнне сусла, у якое ўводзяць чыстую культуру дражджэй; браджэнне можа адбывацца і на прыродных дражджах, якія ёсць у вінаградзе. Для прыгатавання мацаванага і дэсертнага віна разам з сокам зброджваюць ці настойваюць і здробнены вінаград. Для сухіх він сусла зброджваюць поўнасцю, для паўсухіх, моцных і дэсертных — часткова.

Найбойльш эфектыўныя для вытрымкі і захоўвання віна вінныя падвалы ці вінасховішчы — наземныя памяшканні з кандыцыяніраваннем паветра. Пры вытрымцы праводзяць даліўку, пераліўку, асвятленне, фільтрацыю, купаж, ахаладжэнне і інш. аперацыі, у выніку якіх віно набывае зададзеныя якасці.

У раёнах, дзе вырошчваюць вінаград, на працягу тысячагоддзяў існуе непрамысловае вінаробства. У хатніх умовах вырабляюць пераважна ардынарныя віны мацункам 9—12 %.

У прамысловасці для вытворчасці віна выкарыстоўваюць паточныя высокапрадукцыйныя лініі перапрацоўкі вінаграду, устаноўкі бесперапыннага браджэння, аўтаматызаваныя лініі разліву.

Гл. таксама

• Вінаградарства
• Кветкавы вэлюм

Літаратура

• Вінаробства // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вінаробства