Віталь Сцяпанавіч Смірноў
Віта́ль Сцяпа́навіч Смірно́ў (16 лютага 1930, в. Вялікія Сутокі, Лёзненскі раён, Віцебская вобласць — 1 лістапада 2007, Мінск) — беларускі дыпламат. Былы пастаянны прадстаўнік Беларускай ССР у ААН (1969—1974).
| Віталь Сцяпанавіч Смірноў | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Герадот Чарнушчанка | ||||||
| Пераемнік | Герадот Чарнушчанка | ||||||
| Нараджэнне |
16 лютага 1930 |
||||||
| Смерць |
1 лістапада 2007 (77 гадоў) |
||||||
| Партыя | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Навуковая ступень | кандыдат гістарычных навук | ||||||
| Дзейнасць | дыпламат | ||||||
| Месца працы | |||||||
| Узнагароды |
   |
||||||
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Нарадзіўся 16 лютага 1930 года ў сяле Вялікія Сутокі Лёзненскага раёна Віцебскай вобласці. Скончыў Мінскі юрыдычны інстытут, пасля Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных адносін, стаў дыпламатам. Некалькі гадоў прадстаўляў Беларускую ССР у ААН[1]. Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета Беларускай ССР. Працаваў старшынёй Беларускага таварыства дружбы і культурных сувязяў з замежнымі краінамі[2].
У 1980—1985 гг. — пасол Савецкага Саюза ў Пакістане, у 1985—1988 гг. у Галоўным упраўленні БССР па замежнаму турызму, з 1988 года Пасол СССР у Народнай Рэспубліцы Бангладэш.
Кандыдат гістарычных навук. Быў выкладчыкам і прафесарам кафедры знешняй палітыкі і дыпламатыі ў Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь, ганаровым консулам Бангладэш у Беларусі, ганаровым прэзідэнтам беларускага Ротары клуба.
Памёр 11 лістапада 2007 года[3].
Зноскі
- ↑ Vitaliy Stepanovich SMIRNOV
- ↑ ГУ «Витебская областная библиотека им. В. И. Ленина», 2006—2008(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 верасня 2017. Праверана 26 кастрычніка 2017.
- ↑ Паведамленне пра смерць Архівавана 6 лістапада 2007.
Літаратура правіць
- Смірноў Віталь Сцяпанавіч // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Лёзненскага раёна / рэдкал. І. П. Шамякін і інш. — Мн., 1992. — С. 578.
- «Дипломатический словарь» под ред. А. А. Громыко, А. Г. Ковалева, П. П. Севостьянова, С. Л. Тихвинского в 3-х томах. — М., Наука, 1985—1986. — Т. 3. — С. 42—43.
Спасылкі правіць
- Александров В. ВИТАЛИЙ СМИРНОВ: “И ТОГДА Я ПРИГРОЗИЛ ПРЕЗИДЕНТУ ПАКИСТАНА ЗИЯ–УЛЬ–ХАКУ...”(руск.) // «Вечерний Минск». — 15.7.1998. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016.