Давід Анахт

Давід Анахт
Давід Анахт
	арм.: Դավիթ Անհաղթ
Дата нараджэння	VI стагоддзе
Месца нараджэння	Q96400594?, Q4495959?, Туруберан[d], марзпанства Арменія[d];
Дата смерці	VI стагоддзе
Месца смерці	Манастыры Ахпат і Санаін, Haghpat[d];
Род дзейнасці	філосаф
Навуковая сфера	філасофія, gnosiology[d], эпістэмалогія, логіка і філасофія рэлігіі[d]
Школа/традыцыя	Прадстаўнік Александрыйскай школы неаплатанізму
Кірунак	Класічны платанізм з элементамі вучэння Арыстоцеля і Піфагора
Перыяд	Антычны
Аказалі ўплыў	Платон, Арыстоцель, Піфагор
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Давід Анахт (арм.: Դավիթ Անհաղթ, нар. канец 5 ст. - памёр 1-я палова 6 ст.) — армянскі філосаф-неаплатонік, прадстаўнік александрыйскай школы антычнай філасофіі. Вучыўся ў Александрыі і Афінах. Філасофія Давіда Анахта, выкладзеная ў апублікаваных "Азначэнні філасофіі", "Аналізе "Увядзення "Парфірыя" і інш, спалучае ў сабе платанізм з элементамі вучэння Арыстоцеля і Піфагора.

Давід Аанахт выступаў супраць скептыцызму і рэлятывізму, за дзейснасць філасофскага спасціжэння свету. Мэта філасофіі, паводле Анахта, - пошукі і ўказанне шляхоў пазбягання зла і дасягнення духоўнай дасканаласці. Веды не з'яўляюцца самамэтай, яны павінны служыць маральнаму ўзвышэнню чалавека. У вучэнні аб душы Анахт развіваў неаплатанічныя ідэі. У армянскую сярэднявечную філасофію сістэма Анахта ўнесла свецкі, рацыяналістычны пачатак.