Даніла I Петравіч
Даніла I Петравіч (6 чэрвеня 1826 — 13 жніўня 1860) — першы князь Чарнагорыя з 1852 па 1860 з дынастыі Петравічаў-Негашаў.
| Даніла I Петравіч сербск.: Данило I Петровић | |||
 | |||
 | |||
| |||
|---|---|---|---|
| 1 сакавіка 1852 — 13 жніўня 1860 | |||
| Папярэднік | тытул заснаваны | ||
| Пераемнік | Нікола I Петравіч | ||
| Дзейнасць | святар | ||
| Веравызнанне | Праваслаўе | ||
| Нараджэнне | 25 мая 1826[1][2]
| ||
| Смерць | 13 жніўня 1860[1] (34 гады) | ||
| Дынастыя | Петравічы-Негашы[d] | ||
| Бацька | Stanko Petrovic-Njegoš[d] | ||
| Маці | Christina Vrbitsa[d] | ||
| Жонка | Дарынка Петравіч-Негаш[d] | ||
| Дзеці | няма | ||
| Узнагароды |
 | ||
БіяграфіяПравіць
Нарадзіўся ў сям'і Станкі Петравіча 6 чэрвеня 1826. Пасля смерці свайго дзядзькі атрымаў у спадчыну тытул уладара Чарнагорыі. 1 сакавіка 1852 была абвешчана поўная незалежнасць, і Даніла прыняў тытул князя Чарнагорыі. Забіты ў Котары 13 жніўня 1860. Яго спадчыннікам стаў пляменнік Нікола I Петравіч.
РэформыПравіць
Даніла праводзіў шэраг рэформаў, накіраваных на мадэрнізацыю племянных адносін і на павышэнне баяздольнасці чарнагорскага войска перад асманскай пагрозай. Зямельная рэформа была замацавана законнікам, зацверджаным у 1855 годзе. Рэформы сутыкнуліся з супраціўленнем на месцах, Даніла здушыў бунт клана Белапаўлавічаў.
Гл. таксамаПравіць
| Папярэднік: Петар II Петравіч |
Мітрапаліт Чарнагорыі 1851—1852 |
Пераемнік: Ніканор Іванавіч |
| Папярэднік: Пасада заснавана |
Князь Чарнагорыі 1852—1860 |
Пераемнік: Нікола I Петравіч |
- ↑ 1,0 1,1 Danilo II // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Danilo I. Petrović Njegoš // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.