Дыспансер
Дыспансе́р ([dʲɪspɐnˈsɛr], ад фр.: dispensaire, узыходзіць да лац.: dispenso «размяркоўваю»)[1] — лячэбна-прафілактычная ўстанова, аснова дзейнасці якой — ранняе выяўленне і лячэнне хворых, дынамічны нагляд і ажыццяўленне санітарна-аздараўленчых мерапрыемстаў.
Віды дыспансераў
правіцьНа Беларусі дзейнічаюць наступныя віды дыспансераў:
- кардыялагічныя;
- скурна-венералагічныя;
- наркалагічныя;
- анкалагічныя;
- процітуберкулёзныя;
- псіханеўралагічныя;
- эндакрыналагічныя.[2]
Гісторыя
правіцьНа Беларусі першы (процітуберкулёзны) дыспансер адкрыты ў 1921 годзе ў Мінску. Папярэднікамі дыспансера (Мінск, Бабруйск) былі процітуберкулёзныя амбулаторыі (1910—1911).
На пачатак 1997 года ў Беларусі існавалі дыспансеры:
- процітуберкулёзныя (30)
- анкалагічныя (11)
- скурна-венералагічныя (34)
- псіханеўралагічныя (13)
- процівалляковыя (6)
- урачэбна-фізкультурныя (10)
- наркалагічныя (11)
- кардыялагічныя (5)
- два спецыяльных дыспансера для хворых пасля радыяцыйнага ўздзеяння ў выніку катастрофы на Чарнобыльскай АЭС.[3]
Крыніцы
правіць- ↑ Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 1 : А-Л. — 1999. — 736 с. — ISBN 985-11-0152-4, С.448
- ↑ Дыспансеры на сайце Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).