Дыэлектрычная ўспрымальнасць
Дыэлектрычная ўспрымальнасць рэчывы - фізічная велічыня, мера здольнасці рэчывы палярызавацца пад дзеяннем электрычнага поля. Дыэлектрычная ўспрымальнасць — каэфіцыент лінейнай сувязі паміж палярызацыяй дыэлектрыка P і вонкавым электрычным полем E ў досыць малых палях:
У сістэме СІ:
дзе — электрычная пастаянная; здабытак называецца ў сістэме СІ абсалютнай дыэлектрычнай успрымальнасцю.
У выпадку вакуума
У дыэлектрыкаў, як правіла, дыэлектрычная ўспрымальнасць дадатная. Дыэлектрычная ўспрымальнасць з'яўляецца беспамернай велічынёй.
Палярызаванасць звязаная з дыэлектрычнай пранікальнасцю ε суадносінамі:
Залежнасць ад часу
правіцьУ агульным выпадку, рэчыва не можа палярызаванцца імгненна ў адказ на прыкладзенае электрычнае поле, таму больш агульная формула змяшчае час:
Гэта значыць, што палярызаванасць рэчывы з'яўляецца скруткам электрычнага поля ў мінулым і успрымальнасці, якая залежыць ад часу як Верхняя мяжа гэтага інтэграла можа быць пашыраная да бясконцасці, калі вызначыць для Імгненны адказ адпавядае дэльта-функцыі Дзірака .
У лінейнай сістэме зручна выкарыстоўваць бесперапыннае пераўтварэнне Фур'е і пісаць гэтыя суадносіны як функцыю частаты. Дзякуючы тэарэме аб скрутку, гэты інтэграл ператвараецца ў звычайны здабытак:
Гэтая залежнасць дыэлектрычнай ўспрымальнасці ад частаты прыводзіць да дысперсіі святла ў рэчыве.
Той факт, што палярызацыя з прычыны прынцыпу прычыннасці можа залежаць толькі ад электрычнага поля ў мінулым (гэта значыць для ), накладае на ўспрымальнасць абмежаванні, якія называюцца суадносінамі Крамэрса-Кроніга.
Тэнзар палярызуемасці
правіцьУ анізатропных крышталях ўспрымальнасць характарызуецца тэнзарам , так што сувязь паміж вектарам палярызацыі і вектарам напружанасці электрычнага поля выяўляецца як:
дзе па паўтаральным індэксам маецца на ўвазе сумаванне.
З закона захавання энергіі можна вывесці, што тэнзар сіметрычны:
У ізатропных крышталях недыяганальныя кампаненты тэнзара тоесна роўныя нулю, а ўсе дыяганальныя роўныя паміж сабой.
Літаратура
правіць- Сивухин Д. В. Общий курс физики. — М.: Наука, 1977. — Т. III. Электричество. — С. 66—67. — 688 с. (руск.)