Еўе

Еўе
	Герб
Краіна	Літва
Павет	Віленскі
Самакіраванне	Эляктрэнайскае
Сянюнія	Віевіская
Каардынаты	54°46′25″ пн. ш. 24°48′59″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1539
Горад з	1950
Вышыня цэнтра	134 м
Насельніцтва	▼4 214 чал. (1 студзеня 2023);
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Паштовыя індэксы	LT-21058
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Еўе^[2], таксама Віевіс (літ.: Vievis) — горад ва ўсходняй Літве. Уваходзіць у склад Эляктрэнайскага самакіравання, за 14 км ад Эляктрэная. Адміністрацыйны цэнтр Еўеўскай сянюніі. Адносіцца да этнаграфічнага рэгіёну Дзукія.

Месціцца на магістралі E85 Вільня — Коўна — Клайпеда па абодвух яе баках і на чыгуначнай лініі Вільня — Коўна. Чыгуначная станцыя Еўе.

Этымалогія

Назва горада, хутчэй за ўсё, паходзіць ад назвы мясцовага возера Еўе (па-літоўску: Vievis, Yvis), аднак існуюць звесткі, якія звязваюць назву горада з жонкай Гедзіміна Евай, з полацкіх князёўнаў.

Гісторыя

Першыя гістарычныя згадкі ў пісьмовых крыніцах аб паселішчы адносяцца да 1539 года, калі мястэчка належала Агінскім. Каля 1600 года тут былі пабудаваны ўніяцкая царква і манастыр. У пачатку XVII стагоддзя ў Еўі пачала дзейнічаць друкарня праваслаўнага віленскага Свята-Духаўскага брацтва. Самая ранняя кніга, надрукаваная тут датуецца 1611 годам. Тут друкаваліся «Граматыкі славенскія правілное сінтагма» (1619 год) Мілецыя Сматрыцкага. Да 1660 года друкарня надрукавала 25 кніг на старабеларускай і польскай мовах. Князь Багдан Агінскі заснаваў тут першы манастыр, які ў 1806 годзе быў пераўтвораны ў прыхадскую царкву. У 1816 годзе князь Габрыэль Агінскі пабудаваў тут каталіцкі касцёл Св. Ганны, які захаваўся да нашых дзён. У 1837 годзе была закладзена першая праваслаўная царква.

Хуткі рост мястэчка пачаўся ў другой палове XIX стагоддзя, калі праз яго прайшла чыгунка Санкт-Пецярбург — Вільня — Варшава (1862 год). Пасля Першай сусветнай вайны недалёка ад Еўя праходзіла мяжа паміж Літоўскай Рэспублікай і Польшчай. Пасля ўваходжання Літвы ў склад СССР, Еўе, з 1950 года, стала раённым цэнтрам, але пасля ліквідацыі Еўеўскага раёна было далучана да Троцкага раёна. У савецкія часы, у 1970-я гады, Еўеўская друкарня пачала выпускаць самвыдавецкі часопіс «Люстра дзён», які рэдагаваўся Вінцуком Вячоркам.

У 1999 годзе Еўе атрымала уласны герб. Горад зноў стаў раённым цэнтрам у 2000 годзе.

Насельніцтва

1990 год — 5,6 тыс. жыхароў
2001 год — 5303 жыхары

Крыніцы

↑ Resident population by city / town at the beginning of the year — State Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 12 лютага 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q112626509"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q12663462"></a>
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 3 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — 352 с., іл. с. — ISBN 978-985-508-298-0. С. 80.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Еўе

[_5af5290e07be8a54-1] Resident population by city / town at the beginning of the year — State Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 12 лютага 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q112626509"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q12663462"></a>

[atlas3-2] Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 3 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — 352 с., іл. с. — ISBN 978-985-508-298-0. С. 80.

[2]

[1]