Каган

Кага́н (цюрк.) — тытул кіраўніка дзяржавы ў цюркамоўных народаў у старажытнасці і сярэдневякоўі.

Упершыню тэрмін «каган» упамінаецца ў кітайскіх летапісах пад 312 годам. Напачатку тытул кагана замацаваўся за ўладарамі жужаняў, з сярэдзіны 6 ст. — за правіцелямі Цюркскага каганата, пазней перайшоў да авараў, печанегаў, хазараў і іншых. У канцы 7 — пачатку 9 ст. ужываўся таксама разам з тытулам князь ва ўсходніх славян (на Русі да канца 12 ст.). У Мангольскай імперыі з 13 ст. так называлі імператара.

Літаратура

• Каган // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. С. 402.