Карыбскія мовы
Кары́бскія мовы — індзейскія мовы, распаўсюджаных у Паўднёвай Амерыцы. Агульная колькасць носьбітаў (2000 г.) — каля 100 тыс. чал.
| Карыбскія мовы | |
|---|---|
| Таксон | сям'я |
| Прарадзіма | Паўднёвая Амерыка |
| Статус | агульнапрызнаны |
| Арэал | Паўднёвая Амерыка |
| Колькасць носьбітаў | каля 100 тыс. |
| Класіфікацыя | |
| Катэгорыя | індзейскія мовы |
| Склад | |
| паўночныя, паўднёвыя, некласіфікаваныя | |
| Коды моўнай групы | |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-5 | — |
КласіфікацыяПравіць
У наш час не маецца агульнай класіфікацыі карыбскіх моў. Большасць даследчыкаў вылучаюць іх па геаграфічнай, а не генетычнай прыкмеце. У карыбскія мовы прынята ўключаць:
- Паўночная група
- Калінья (галібі)
- Прыбярэжныя мовы
- Чайма
- Каяйма
- Куманагота
- Япрэрыя
- Юкпа
- Усходнія гвіянскія мовы
- Мовы макучы-капон
- Макучы
- Капон
- Акаваё
- Камаракота
- Інгарыка
- Патамона
- Пемон
- Мовы вавай
- Вавай
- Салума
- Сякіяна
- Вайміры
- Акурыа
- Мовы макучы-капон
- Заходнія гвіянскія мовы
- Панарэ
- Мапоё
- Памона
- Таманаку
- Ябарана
- Паўночныя бразільскія мовы
- Арара
- Ікпенг
- Паўднёвая група
- Карыджона
- Паўднёвыя гвіянскія мовы
- Хішкер'яна
- Макуірытары
- Кашуяна
- Мовы Шынгу
- Бакаіры
- Куікуру - калапала
- Матыпу
- Ярума
- Некласіфікаваныя мовы
- Апон - карарэ
- Піджаа