Клод Ланцман

Клод Ланцман (фр.: Claude Lanzmann; 27 лістапада 1925, Буа-Каломб — 5 ліпеня 2018, Парыж) — французскі журналіст і кінарэжысёр-дакументаліст.

Клод Ланцман
фр.: Claude Lanzmann
Дата нараджэння	27 лістапада 1925(1925-11-27)[…]
Месца нараджэння	Bois-Colombes[d], дэпартамент Сена, Францыя
Дата смерці	5 ліпеня 2018(2018-07-05)[…] (92 гады)
Месца смерці	XII акруга Парыжа, Францыя
Месца пахавання	могілкі Манпарнас
Грамадзянства	Францыя
Жонка	Angelika Schrobsdorff[d] і Judith Magre[d]
Адукацыя	ліцэй Кандарсэ Цюбінгенскі ўніверсітэт
Месца працы	Еўрапейская вышэйшая школа[d]
Прафесія	журналіст, пісьменнік, кінарэжысёр, сцэнарыст, змагар Французскага супраціву, кінапрадзюсар, кінасцэнарыст, documentarian, рэжысёр
Узнагароды	ганаровы доктар Яўрэйскага ўніверсітэта ў Іерусаліме[d] (1999) Ганаровы Залаты мядзведзь (2013) Verzetsprijs van de Stichting Kunstenaarsverzet[d] (1993) honorary doctor of the University of Lucerne[d]
IMDb	ID 0487351
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Яго дзед і бабуля, Янкл і Пэрл Гроберман, эмігравалі ў Парыж з Кішынёва пасля яўрэйскага пагрому 1903 года, калі яго маці Палет было 3 месяцы. Дзед і бабуля па бацькоўскай лініі, Іцхок (Ляон, 1874—?) і Ганна Ланцман, эмігравалі тады ж з Вілейкі. У 1940 годзе Клод разам з братам і сястрой хаваўся ад немцаў у авернскай вёсцы. У 1943 годзе ён стаў адным з арганізатараў Супраціўлення ў ліцэі Блеза Паскаля ў Клермон-Феране. Быў у падполлі, затым у атрадах макі ў Аверні.

З 1947 года вывучаў філасофію ў Цюбінгене, затым выкладаў філасофію і французскую літаратуру ў Свабодным універсітэце Берліна, дзе ў 1952 годзе пазнаёміўся з Сартрам і Сімонай дэ Бавуар. Ланцман пачаў актыўна супрацоўнічаць з іх часопісам «Тан мадэрн» («Новыя часы»), быў яго галоўным рэдактарам. Падпісаў «Маніфест 121» супраць вайны ў Алжыры. Шмат пісаў пра араба-ізраільскі канфлікт. З 1970 года амаль цалкам засяродзіўся на дакументальным кіно.

Памёр 5 ліпеня 2018 г. Быў удастоены нацыянальнай цырымоніі развітання. Пахаваны на могілках Манпарнас.