Крыштаф Тэабальд Завіша
(1717—1762) староста старадубскі
Кры́штаф Тэаба́льд Заві́ша (?—1763[2]) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, староста старадубскі.
| Крыштаф Тэабальд Завіша | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) Крыштаф Тэабальд Завіша. Гістарычны музей у Мінску, 1-я пал. XVIII ст. | |||||||
 Герб «Лебедзь» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Томаш Страшэвіч[d] | ||||||
| Пераемнік | Ежы Абрамовіч | ||||||
| Смерць | 16 снежня 1762[1] | ||||||
| Род | Завішы | ||||||
| Бацька | Ян Юрый Завіша[d] | ||||||
| Маці | Тэадора з Валовічаў[d] | ||||||
| Жонка | Кацярына з Грабоўскіх[d][1] і Альжбета з Заранкаў[d][1] | ||||||
| Дзеці | Казімір Завіша[d] і Ян Караль Завіша[d] | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
правіцьЗ шляхецкага роду Завішаў герба «Лебедзь». Сын харужага менскага Яна Ежы Завішы і Тэадоры Канстанцыі з Валовічаў, пляменнік ваяводы мінскага Крыштафа Станіслава Завішы.
Ад першага шлюбу меў сына Яна Караля, ад другога — з Кацярынай Грабоўскай — Казіміра[3].
Прыведзены ў картцы партрэт прызначаўся для мінскага касцёла Св. Язэпа пры кляштары бернардзінцаў, а ў наш час захоўваецца ў Гістарычным музеі[4].
Зноскі
- ↑ а б в Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 4, Ziemia smolenśka i województwo smolenśkie XIV-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2003. — С. 311. — 412 с. — ISBN 83-7181-279-5
- ↑ Marcin Sawicki. Średnioszlachecka klientela Radziwiłłów nieświeskich w województwie mińskim w czasach saskich // «Białoruskie Zeszyty Historyczne» №27, 2007.
- ↑ Krzysztof Teobald Zawisza-Kieżgajło h. Łabędź (odm.) (польск.). Sejm-Wielki.pl . Праверана 19 студзеня 2011.
- ↑ Аляксей Хадыка. Сімвал беларускай свабоды: 300 гадоў мінскай кафедры Архівавана 23 кастрычніка 2010. // «Новы час», 14 кастрычніка 2010.