Кіеўскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае вучылішча
Кіеўскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае двойчы Чырванасцяжнае вучылішча імя М. В. Фрунзэ (КВАКВ) — адна з найстарэйшых ваенна-навучальных устаноў Узброеных Сіл СССР.
| Кіеўскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае двойчы Чырванасцяжнае вучылішча імя М. В. Фрунзэ | |
|---|---|
| Заснаваны | 7 снежня 1918 |
| Год закрыцця | 19 жніўня 1992 |
| Тып | ваеннае вучылішча |
| Краіна | |
| Размяшчэнне | Кіеў, УССР |
| Узнагароды |
 |
У розныя гады вучылішча рыхтавала спецыялістаў розных воінскіх спецыяльнасцяў.
Гісторыя
правіцьАдкрыта 7 снежня 1918 года ў Арзамасе як курсы чырвоных камандзіраў пры штабе Усходняга фронту[1].
24 ліпеня 1919 года курсы перафармаваны ў ваенную школу Усходняга фронту.
Падчас грамадзянскай вайны курсы і школа неаднаразова перадыслакаваліся па меры наступлення Чырвонай Арміі[2].
З 1921 года ваенная школа дыслакавалася ў Кіеве. У 1924 годзе рэарганізавана ў Кіеўскую аб’яднаную школу камандзіраў РСЧА імя С. С. Каменева.
У 1936 годзе Кіеўская аб’яднаная ваенная школа рэарганізавана ва 2-ю Кіеўскую артылерыйскую школу (з 1937 года — 2-е Кіеўскае артылерыйскае вучылішча).
У ліпені 1941 года вучылішча перадыслакавана ў Саратаўскую вобласць у пасёлак Сакаловы.
На падставе загаду НКА СССР № 035 з 01.02.1943 года 2-е Кіеўскае артылерыйскае вучылішча дывізіённай артылерыі рэарганізавана ва 2-е Кіеўскае вучылішча самаходнай артылерыі.
25 снежня 1943 года за выдатныя поспехі ў падрыхтоўцы афіцэраў вучылішча ўзнагароджана ордэнам Чырвонага Сцяга і прысвоена імя Міхаіла Васільевіча Фрунзэ[2].
З 31.05.1947 года — Кіеўскае Чырванасцяжнае аб’яднанае вучылішча самаходнай артылерыі імя М. В. Фрунзэ.
З 7.08.1958 года называлася як Кіеўскае танкавае вучылішча імя М. В. Фрунзэ, з 1.09.1961 года — Кіеўскае камандна-тэхнічнае вучылішча імя М. В. Фрунзэ, з 1 жніўня 1965 года — Кіеўскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае Чырванасцяжнае вучылішча імя М. В. Фрунзэ.
22 лютага 1968 годзе «за вялікія заслугі ў падрыхтоўцы афіцэрскіх кадраў для ВС СССР і ў сувязі з 50-годдзем СА і ВМФ» Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР № 2404-УП вучылішча ўзнагароджана другім ордэнам Чырвонага Сцяга (№ 337952).
З 1968 года стала базавай навучальнай установай Савецкіх Узброеных Сіл па падрыхтоўцы афіцэраў падраздзяленняў вайсковай разведкі.
За час свайго існавання вучылішча падрыхтавала і выпусціла 7490 афіцэраў, сярод іх скончылі вучылішча з залатым медалём — 123 чалавекі, з дыпломам з адзнакай — 1236 чалавек.
Пастановай Кабінета Міністраў Украіны № 490, ад 19.08.1992 года, вучылішча ліквідавана. Тры курсы курсантаў пераведзены ў Адэскі інстытут Сухапутных войскаў.
Начальнікі вучылішча
правіць- Міхаіл Сцяпанавіч Маціясевіч (02.1922—04.1924)
- Ян Янавіч Лацыс (1924—1927)
- Павел Яфімавіч Княгніцкі (05.01.1927—1928)
- Мікалай Філіпавіч Арцёменка (05.09.1928—05.12.1930)
- Георгій Андрэевіч Бурычэнкаў (06.12.1930—02.03.1935)
- Сямён Асіпавіч Белы (03.03.1935—12.1936)
- Росман І. (01.1937-18.10.1938)
- Аляксей Паўлавіч Гундарын (19.10.1938—1944)
- генерал-лейтэнант танкавых войскаў Іван Іванавіч Пятроў (1947—1959)
- генерал-маёр танкавых войскаў Сяргей Міхайлавіч Якаўлеў (05.1960—02.1962)
- генерал-маёр артылерыі Якаў Іванавіч Мухачоў (12.09.1961—05.10.1966)
- генерал-лейтэнант Іван Іванавіч Краўчанка (05.10.1966—04.02.1970)
- генерал-маёр Тамаш Лук’яновіч Балдуеў (04.02.1970—09.06.1972)
- генерал-лейтэнант Веніямін Іванавіч Ляшко (09.06.1972-18.07.1980)
- палкоўнік Анатоль Іванавіч Меліхаў (ч.в.а. начальніка вучылішча 19.07.1980—07.04.1981? 20.09.1982—28.12.1982)
- генерал-маёр Віктар Паўлавіч Сідараў (07.04.1981—20.09.1982)
- генерал-маёр Іван Макаравіч Лімарэнка (28.12.1982—05.08.1987)
- генерал-маёр Валерый Анатольевіч Шчукін (05.08.1987—25.08.1992)
Вядомыя выпускнікі
правіць- Валерый Іванавіч Грынчак, 1978 год выпуску. За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры аказанні інтэрнацыянальнай дапамогі Дэмакратычнай Рэспубліцы Афганістан. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 18 лютага 1985 года.
- Аляксандр Іванавіч Стоўба, 1979 год выпуску. За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры выкананні воінскага і інтэрнацыянальнага доўгу. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 11 лістапада 1990 года.
- Алег Пятровіч Анішчук, 1982 год выпуску. За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры выкананні воінскага і інтэрнацыянальнага доўгу. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 5 мая 1988 года.
- Глеб Барысавіч Юрчанка, 1981 год выпуску. За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры выкананні спецыяльнага задання. Указ Прэзідэнта РФ ад 20 сакавіка 1995 года.
- Ілля Анатольевіч Касьянаў, 1982 год выпуску. За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры выкананні спецыяльнага задання. Указ Прэзідэнта РФ ад 15 мая 1995 года.
- Ігар Адольфавіч Баталаў, 1988 год выпуску. За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры ліквідацыі незаконных узброеных фарміраванняў у Паўночна-Каўказскім рэгіёне. Указ Прэзідэнта РФ ад 15 мая 1995 года.
- Вадзім Іванавіч Панькоў, 1990 год выпуску. За мужнасць і гераізм, праяўленыя ў контртэрарыстычнай аперацыі на Паўночным Каўказе. Указ Прэзідэнта РФ ад 4 жніўня 2001 года.
- Дзмітрый Анатольевіч Сафін, праходзіў навучанне ў 1989—1992 гадах. За мужнасць і гераізм, праяўленыя ў контртэрарыстычнай аперацыі на Паўночным Каўказе. Указ Прэзідэнта РФ ад 4 жніўня 2001 года.
- Валерый Аляксандравіч Скараходаў — камандзір штурмавой групы 22-й асобнай брыгады спецыяльнага прызначэння галоўнага разведвальнага ўпраўлення Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі — Паўночна-Каўказская ваенная акруга), старшы лейтэнант. Нарадзіўся 16 верасня 1972 годзе ў горадзе Ялец Ліпецкай вобласці. За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры выкананні спецыяльнага задання, Указам Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ад 15 мая 1996 года старэйшаму лейтэнанту Скороходову Валерыю Аляксандравічу прысвоена званне Героя Расійскай Федэрацыі. Пасля ўдзельнічаў у міратворчай аперацыі расійскіх войскаў у былой Югаславіі (1999).
- Сяргей Васільевіч Бандарчук, 1993 год выпуску. За выдатныя асабістыя заслугі перад украінскай дзяржавай у развіцці ваенна-тэхнічнага супрацоўніцтва, павышэнне міжнароднага аўтарытэту Украіны, шматгадовую плённую працу.
Зноскі
- ↑ Сайт выпускников КВОКДКУ им. М.В.Фрунзе (руск.). www.kvoku.org. Архівавана з першакрыніцы 21 верасня 2020. Праверана 14 жніўня 2020.
- ↑ а б 100-летие Киевского высшего общевойскового командного дважды Краснознаменного училища имени М_В_Фрунзе. Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2019. Праверана 5 чэрвеня 2019.